Свет - Зоопарк

И когда мне так плохо,

Что вынести это никак нельзя.

И когда жизнь -- это не жизнь,

А просто обломок странного дня,

И когда в сером небе над полем

Кружит воронье,

Я шепчу: «Да святится имя твое!»

Думай, не думай,

Если хочешь жать -- сначала посей.

Но ты же знаешь,

Ты же знаешь: в этом мире так мало людей.

И они говорят мне так много слов,

Но я знаю, все -- вранье.

И я шепчу: «Да святится имя твое!»

Откуда столько сомнений,

Я пытаюсь их гнать.

Но если связаны руки

Очень сложно играть.

Я простая дворняжка, и одет я в рванье,

Но я шепчу: «Да святится имя твое!»

Только тот и несчастлив,

Кто не смеет украсть.

Но если всю жизнь ты прожил на дне,

Невозможно упасть.

Но костры еще не сгорели,

И глумится зверье,

Мои руки в огне, мое сердце -- мишень,

Но я кричу: «Да святится имя твое

Және мен өзімді өте нашар сезінгенде

Оны шығаруға болмайды.

Ал өмір өмір емес кезде

Бірақ біртүрлі күннің үзіндісі ғана,

Ал даланың үстіндегі сұр аспанда болғанда

Қарға айналады

Мен сыбырлаймын: «Сенің атың дәріптелсін!»

Ойлан, ойлама

Орақ алғың келсе, алдымен ек.

Бірақ сіз білесіз

Білесің бе, бұл дүниеде адам аз.

Және олар маған көп сөздер айтады

Бірақ бәрі өтірік екенін білемін.

Мен сыбырлаймын: «Сенің есімің дәріптелсін!»

Неге сонша күмән

Мен оларды жүргізуге тырысамын.

Бірақ егер қолдар байланған болса

Ойнау өте қиын.

Мен жай ғана аңқаумын, мен шүберек кигенмін,

Бірақ мен сыбырлаймын: «Сенің атың дәріптелсін!»

Тек ол бақытсыз

Кім ұрлауға батылы бармайды.

Бірақ егер сіз өмір бойы түбінде өмір сүрсеңіз,

Құлау мүмкін емес.

Бірақ өрт әлі сөнген жоқ,

Ал аң мысқылдап күледі

Қолым оттай, жүрегім нысана

Бірақ мен: «Сенің есімің дәріптелсін