Ангел - Злой дух

Возьми с собой…

Я никогда нехотел, что бы так получилось

Я никогда нехотел, чтоб лет в 20 солнце закатилось.

Чтоб за каменой стеной, чей то волей злой

Против интереса всех был нарушен мой покой.

Каждый день, час за часом я искал себе свой путь,

Мне осталось только два глотка дым отдохнуть.

Окунуть пьяный взгяд в мутный океан,

Если есть стакан в голове заложен план.

Будущих действй, минус последствия

Устало собирать окурки с поля боя это следствие.

Мои сомненья остались позади

Где-то там за туманом оставляют пристань корабли.

Раскрывая паруса плывут по воле ветра

Мимо берегов где сны хранят дыханье неба.

Меня осудит, оно меня поймёт, пусть с нами мёд,

Мне никогда не пить лишь холоднй пот

За мечтой, словно за судьбой, я поднелся на крышу,

Меньше растояние до неба и меня услышат,

Только все старания, поднявшись я взмахнул рукой,

Подошёл до края неба, вдруг услышал сзади.

Стой, постой, позови за собой, ангел мой,

Мне так охото в небеса порой,

Я не забуду никогда облик твой, голос твой

«Возьми с собой!»

Стой, постой, позови за собой, ангел мой,

Мне так охото в небеса порой,

Я не забуду никогда облик твой, голос твой

«Возьми с собой!»

Чувствую дыхание, на миг прийдя в сознание,

Я незабыл прохладу земли, где-то в дали

Почему моя печаль выбралась из злой обыли,

И где вы были, когда все мои надежды убили.

Потерян след, назад дороги нет, хоть стой, хоть падай

Желанье слится с небом стало лучшую наградой, мне

Разум на свободе, а душа горит в огне

Как в бесконечном океане плыть с волной наедине.

Я отступаю в темноту и снова выхожу на свет

Куда совет, хочу услышать окончательный ответ.

Почему я вижу чей то силуэт в небе

Почему перед глазами плывёт всё мне бы Нами качнутся, найти твои следы, где ты?

Я незнаю, может спустишся к нам с высоты.

Выдыхая дым густой, я за финишной чертой

Вдруг пролетает мимо уха, будто выстрел, стой!

Стой, постой, позови за собой, ангел мой,

Мне так охото в небеса порой,

Я не забуду никогда облик твой, голос твой

«Возьми с собой!»

Стой, постой, позови за собой, ангел мой,

Мне так охото в небеса порой,

Я не забуду никогда облик твой, голос твой

«Возьми с собой!»

Стой, постой, позови за собой, в спину я прокречу,

Слится с небом я хочу, хочу я знать,

Почему нельзя упасть и лежать, нужно лишь молчать,

Губы в кровь кусать и терпеливо ждать,

Ответа, а нужно ли мне то?

Где конец зимы, приход весны, начало лета.

Сколько света мне осталось видеть в этой темноте,

Кто запачкал все картины в чёрный цвет, мне не по себе.

А в суматохе дня я бегу, но каждый пятый камень

Ставит мне подножку на пути, это бой без правил.

Славил я в себе всегда себе подобных идеями,

Но от сырости из глаз мои стёкла запотели.

Я потёр их своей рукой, в душе покой,

Ангел мой, я стою перед тобой, где же голос твой.

Мне осталось сделать шаг, чтоб всё закончить так,

Пять секунд полёта до земли, я опускаю флаг.

Стой, постой, позови за собой, ангел мой,

Мне так охото в небеса порой,

Я не забуду никогда облик твой, голос твой,

«Возьми с собой!».

Стой, постой, позови за собой, ангел мой,

Мне так охото в небеса порой,

Өзіңізбен бірге алыңыз…

Мен бұлай болғанын ешқашан қаламадым

Мен 20 жылдан кейін күннің батқанын қаламадым.

Тас қабырғаның артында біреудің зұлымдық қалауы үшін

Барлығының мүддесіне қарсы менің тыныштығым бұзылды.

Күн сайын, сағат сайын жолымды таптым,

Демалуға екі жұтым түтінім қалды.

Мас көзқарасыңды лай мұхитқа батыр,

Басында стақан болса, жоспар салынады.

Болашақ әрекеттер, минус салдар

Ұрыс даласынан темекі тұқылын жинаудан шаршағанның салдары.

Менің күмәнім артта қалды

Бір жерде, тұманның артында кемелер пирстен шығады.

Желдің әмірімен желкендерді ашу

Армандар аспан тынысын сақтайтын жағалардан өтті.

Ол мені соттайды, мені түсінеді, бал бізбен бірге болсын,

Мен ешқашан тек суық терді ішпеймін

Тағдыр деп арман үшін мен төбеге шықтым,

Аспанға дейін азырақ, олар мені естиді,

Тек барлық күш-жігерім көтеріліп, мен қолымды бұлғадым,

Ол аспанның шетіне жақындады, кенет арт жақтан естіледі.

Тоқта, тоқта, сені шақыр, періштем,

Мен кейде жұмаққа барғым келеді,

Мен сенің жүзіңді, дауысыңды ұмытпаймын

«Өзіңмен бірге ал!»

Тоқта, тоқта, сені шақыр, періштем,

Мен кейде жұмаққа барғым келеді,

Мен сенің жүзіңді, дауысыңды ұмытпаймын

«Өзіңмен бірге ал!»

Мен тынысты сеземін, бір сәт есін жинадым,

Жердің салқынын ұмытқан жоқпын, бір жерде

Неліктен мұңым жаман әдеттен шықты,

Ал менің бар үмітім қиылғанда сен қайда болдың.

Соқпақ жоғалды, артқа жол жоқ, тым болмаса қал, тым болмаса құла

Аспанмен қосылуға деген ұмтылыс ең жақсы марапатқа айналды, И

Ақыл-ой азат, жан дүниеде от

Шексіз мұхитта толқынмен жалғыз қалай жүзуге болады.

Мен қараңғылыққа шегініп, қайтадан жарыққа шығамын

Кеңес қайда, мен соңғы жауапты естігім келеді.

Неге мен аспанда біреудің сұлбасын көремін

Неге бәрі көз алдымда қалқып тұр, тербететін едік, ізіңді табамыз, қайдасың?

Білмеймін, мүмкін сен бізге биіктен түсерсің.

Қою түтінді шығарып, Мәре сызығынан асып кеттім

Кенет құлақтың жанынан ұшады, оқ атылғандай, тоқта!

Тоқта, тоқта, сені шақыр, періштем,

Мен кейде жұмаққа барғым келеді,

Мен сенің жүзіңді, дауысыңды ұмытпаймын

«Өзіңмен бірге ал!»

Тоқта, тоқта, сені шақыр, періштем,

Мен кейде жұмаққа барғым келеді,

Мен сенің жүзіңді, дауысыңды ұмытпаймын

«Өзіңмен бірге ал!»

Тоқта, тоқта, сені шақыр, мен артта айқайлаймын,

Аспанмен қосылғым келеді, білгім келеді

Неге құлап, жата алмайсың, үндемеу керек,

Ерніңді қанға тістеп, сабырмен күт,

Жауап, маған керек пе?

Қыстың соңы, көктемнің келуі, жаздың басы қайда.

Осы қараңғыда қанша жарық қалдым,

Кім барлық картиналарды қарамен ластады, мен өзімді жайсыз сезінемін.

Ал күннің аласапыранында мен жүгіремін, бірақ әрбір бесінші тас

Жолда мені алды, бұл ережесіз жекпе-жек.

Мен өзімді әрқашан осындай идеялармен асқақтаттым,

Бірақ көзімнен дымқыл терезелерімді тұман етті.

Мен оларды қолыммен уқаладым, жаным тыныштық,

Періштем, мен сенің алдыңда тұрмын, сенің дауысың қайда.

Мен мұны осылай аяқтау үшін бір қадам жасауым керек

Жерге бес секунд ұшу, мен жалауды түсіремін.

Тоқта, тоқта, сені шақыр, періштем,

Мен кейде жұмаққа барғым келеді,

Мен сенің жүзіңді, дауысыңды ұмытпаймын,

«Өзіңмен бірге ал!».

Тоқта, тоқта, сені шақыр, періштем,

Мен кейде жұмаққа барғым келеді,