Вода, повсюду вода - Злой дух

Короче папа, большая лапа,

Решил похлопать неслабо сына сошедшего с этапа.

Так надо, задачи, кричи не кричи,

Учи не учи, почему вечно страдают бичи.

Тычет в морду кулаками, сынок, неговори маме,

За то что здесь на тотами стали врагами.

Ненадо, я тебя пять лет крыл матом,

Кто тебя учил мотатся по чужим хатам.

Так то так тому и быть, как мне это забыть,

Пока ты там сидел, мы научились волком выть.

Ответь мне, ответь сколько можно было терпеть,

Ты знаешь, а мать то разучилась сидеть.

От обиды слёзы, видешь, имели виды,

А теперь имеем обиды, обиды.

Пять лет гасили кридиты,

Чтоб не убили твои дружки бандиты.

Ну что доволен, да ты наверно болен,

Раз такое позволил в родительском доме.

Страно, ведь помнишь дорогу к родному порогу,

Ты знаешь сколько раз мы обращались к богу.

Проклинали плакали, жизнь твоя каракули,

Спектакли, драки, враки, долгие дни во мраке.

Теперь уж поздно воевать, иди обними мать,

Она устала ждать, слышишь ждать.

С годами память продолжает ранить,

Тянет-потянет, вытенет-затянет.

Пылала совесть от стыда,

Вода, повсюду вода,

Вода повсюду.

Годами память продолжает ранить,

Тянет-потянет, вытенет-затянет.

Пылала совесть от стыда,

Вода, повсюду вода,

Вода повсюду вода.

Отец прости, знаю, мои слова лишь лёд в твоих,

Мои стихи улетают, улетают,

Знай любви пламя пылает.

Карал, душу в клочья рвал в ночи

Мысли жили о вас ваши обычьи.

Я видел во снах ручьи,

Это мама плакала, хмурились тучи.

Взляд и так пал, видешь тело в боле,

Знай я жил ночами глотая горсти соли.

Впокое, нет мысли в зное,

До сих пор плачь слышу, сердце ноет.

Вы, ваши глаза, сны,

Сладкие снимки здесь, глубоко внутри.

В груди я твоя кровь, помнишь,

На коленях сидел, сын, глаза мне солишь.

Отец, молю, верни дни летние, дни светлые

Отца доверие, лучи в глазах верные,

Опусти тона серые вспомни дни и ночи белые.

Мама ты рвёшь изнутри меня,

Твоё сердце тёплое навещало любя.

Хотел привратить в письмо эти слова,

Но повсюду вода…

С годами память продолжает ранить,

Тянет-потянет, вытенет-затянет.

Пылала совесть от стыда,

Вода, повсюду вода,

Вода повсюду.

Годами память продолжает ранить,

Тянет-потянет, вытенет-затянет.

Пылала совесть от стыда,

Вода, повсюду вода,

Вода повсюду вода.

Дни солёные, руки тёплые,

Вода повсюду вода.

Ночи горькие, глаза мокрые.

Вода повсюду.

Дни солёные, руки тёплые,

Вода повсюду вода.

Ночи горькие, глаза мокрые.

Вода повсюду.

Дни солёные, руки тёплые,

Вода повсюду вода.

Ночи горькие, глаза мокрые.

Вода повсюду.

Дни солёные, руки тёплые,

Вода повсюду вода.

Вода повсюду вода,

Вода повсюду…

Қысқасы, әке, үлкен табан,

Сахнадан кеткен ұлды жақсылап сипап қоюды жөн көрдім.

Сондықтан қажет, тапсырмалар, айқайламаңыз,

Қамшы неге үнемі ауыратынын үйретпе.

Жұдырығын бетіне қағады, балам, анама айтпа,

Бұл жерде тоттардың жауға айналғаны үшін.

Орынсыз бес жыл қарғадым сені,

Саған бөтен саятшылықты аралауды кім үйретті.

Сонда солай болсын, мен оны қалай ұмытамын,

Сіз отырғанда біз қасқырдай бақыруды үйрендік.

Жауап берші, қанша шыдай аларыңды айт,

Білесің бе, бірақ ана отыруды ұмытып кетіпті.

Реніштен, көз жасынан, көрдің бе, көзқарастар болды,

Ал енді бізде реніш, реніш бар.

Бес жыл олар несиелерді өшірді,

Сіздің достарыңызды қарақшылар өлтірмеуі үшін.

Мен бақыттымын, бірақ сен ауырып жүрген шығарсың

Бірде ол ата-анасының үйінде бұған рұқсат берді.

Біртүрлі ғой, туған босағаға барар жол есіңізде,

Қанша рет Құдайға жүгінгенімізді білесіз.

Олар қарғыс айтты, олар жылады, сенің өмірің қара қағаз,

Қойылымдар, төбелес, өтірік, қараңғыда ұзақ күндер.

Ұрысуға тым кеш, анаңды құшақтап ал,

Ол күтуден шаршады, сіз күткенді естисіз.

Жылдар өтсе де жады ауыртады,

Тартады, тартады, тартады, тартады.

Ұяттан ар-ұждан өртенді,

Су, су барлық жерде

Су барлық жерде.

Жылдар бойы есте сақтау әлі де ауырады

Тартады, тартады, тартады, тартады.

Ұяттан ар-ұждан өртенді,

Су, су барлық жерде

Барлық жерде су.

Әке, кешіріңіз, менің сөздерім сіздің аузыңыздағы мұз ғана екенін білемін.

Өлеңдерім ұшады, ұшады

Махаббаттың жалыны жанып тұрғанын біл.

Түнде жанын жаралаған Қарал

Сіз туралы ойлар сіздің әдеттеріңізбен өмір сүрді.

Түсімде ағыс көрдім,

Мына ана жылап, бұлттар қабағын түйді.

Сіздің көзқарасыңыз түсіп кетті, сіз дененің ауырғанын көресіз,

Түнде бір уыс тұз жұтып өмір сүргенімді біл.

Тыныш, ыстықта ой жоқ,

Әлі күнге дейін жылағанды ​​естіп жүрмін, жүрегім ауырады.

Сен, көздерің, армандарың,

Тәтті кадрлар осында, тереңде.

Кеудедегі қаныңмын, есіңе

Тізерлеп отырып, балам, көзімді тұздап.

Әке, дұға етіңіз, жаз күндерін, жарқын күндерді қайтарыңыз

Әке аманаты, көзінде адал сәуле,

Сұр тондарды төмендетіңіз, ақ күндер мен түндерді есте сақтаңыз.

Анашым, сен мені ішімнен жұлып алдың,

Сенің ыстық жүрегің махаббатпен келді.

Мен бұл сөздерді хатқа айналдырғым келді,

Бірақ су барлық жерде...

Жылдар өтсе де жады ауыртады,

Тартады, тартады, тартады, тартады.

Ұяттан ар-ұждан өртенді,

Су, су барлық жерде

Су барлық жерде.

Жылдар бойы есте сақтау әлі де ауырады

Тартады, тартады, тартады, тартады.

Ұяттан ар-ұждан өртенді,

Су, су барлық жерде

Барлық жерде су.

Тұзды күндер, жылы қолдар

Барлық жерде су.

Түндер ащы, көздері дымқыл.

Су барлық жерде.

Тұзды күндер, жылы қолдар

Барлық жерде су.

Түндер ащы, көздері дымқыл.

Су барлық жерде.

Тұзды күндер, жылы қолдар

Барлық жерде су.

Түндер ащы, көздері дымқыл.

Су барлық жерде.

Тұзды күндер, жылы қолдар

Барлық жерде су.

Барлық жерде су

Су барлық жерде...