Футболка - Женя Любич

Я сплю в футболке своей,

Она навевает мне чувства прошедшей любви,

Я ночи провожу с ней,

Я так не хочу забывать все, что ты позабыл

Да, ты оставил мне свою футболку,

Оставил мне свои носки,

Ты оставил мне пустые полки,

Оставил меня помирать с тоски

Я жду, жду тебя днем,

И вечером тоже я жду, что ты позвонишь,

Но мой молчит телефон,

И кто же мне скажет теперь «с добрым утром»?

…малыш…

Ты оставил мне свою футболку,

Оставил мне свои носки,

Ты оставил мне пустые полки,

Оставил меня помирать с тоски

Футболочка твоя,

Немножечко тебя,

Кусочек, только самый маленький,

Цветочек ты мой, цветик аленький…

Ты оставил мне свою футболку,

Оставил мне свои носки,

Ты оставил мне пустые полки,

Оставил меня помирать с тоски

Мен футболкамда ұйықтаймын

Ол мені бұрынғы махаббат сияқты сезінеді

Мен онымен түнді өткіземін

Сен ұмытқанның бәрін ұмытқым келмейді

Иә, сен маған футболкаңды қалдырдың

Маған шұлықтарыңды қалдырды

Сен маған бос сөрелерді қалдырдың

Сағыныштан өлуге қалдырды

Мен күтемін, түсте сені күтемін,

Кешке де мен сенің қоңырауыңды күтемін,

Бірақ телефоным үнсіз,

Ал енді маған кім «қайырлы таң» дейді?

…балам…

Сен маған футболкаңды қалдырдың

Маған шұлықтарыңды қалдырды

Сен маған бос сөрелерді қалдырдың

Сағыныштан өлуге қалдырды

Сіздің футболкаңыз

аздап сізден

Бір бөлік, тек ең кішкентай,

Сен менің гүлімсің, алқызыл гүлім...

Сен маған футболкаңды қалдырдың

Маған шұлықтарыңды қалдырды

Сен маған бос сөрелерді қалдырдың

Сағыныштан өлуге қалдырды