Gracious Fate - Xiphea

Once two lovers lived they wished for a child

Next to their house there lived a witch of great might

One day the wife took a look in the enchanted garden

And saw the rampion

Oh I shall die!

How much I long for this!

My last salvation grows in her grass

I don’t know why my craving hurts so much

Oh, would you please redeem me from pain?"

He- cause he really loved his wife so

much- could never even think of losing her

So in the twilight he climbed a wall

to get into the garden — a foolish plan

Suddenly he couldn’t breathe — couldn’t go ahead

The witch was standing right before him

With angry eyes she said: «I will let you live»

But she cried a spell and swore at him:

«Your child that will come to the world must be given to me…

The price of my good rampion!»

A broken mind — He promised everything

But all she showed was an unpleasant smile

12 years went by — That witch appeared and shut

Their pretty girl in a tower of darkness

No door, no step, just a tiny window

«Let down your hair!

I will climb up to you

You must obey!

Twenty ells above»

Oh, gracious fate!

Will there be love for her in the dark?

The son of the king was riding through the wood

He came to the tower and he fell in love

With a voice so gentle, with a voice so sweet

He listened to a song and he watched the scene

When he cried her name, he met the pretty girl

They married at one night and they planned to go

But the witch found out and she told a lie

Desperate he sprang, wasn’t dead but blind

For several years he traveled from near to far

His grief stopped forever as he heard a song, he knew by heart

Oh, he arrived at where she lived and dreamed

As she caught sight of his shape she did freeze

But then she cried — Her tears cleared out his eyes

And he could see again, both were united

Oh, gracious fate!

Бірде екі ғашық өмір сүріп, бала тіледі

Олардың үйінің жанында құдіретті бір сиқыршы өмір сүріпті

Бір күні әйелі сиқырлы баққа қарады

Және рампионды көрді

О мен өлемін!

Мен мұны қаншалықты  аңсаймын!

Менің соңғы құтқаруым оның шөбінде өседі

Мен        неге                                                                                                                                                                                                                                                                       |

Өтінемін, мені азаптан құтқара аласың ба?»

Себебі ол әйелін қатты жақсы көрді

көп- оны жоғалтуды ешқашан ойламаған

Ымыртқа ол                          қабырға                

 баққа кіру       ақымақ жоспар

Кенеттен ол дем ала алмады - алда жүре алмады

Оның дәл алдында бақсы тұрды

Ол ашулы көздерімен: «Мен сені тірі қалдырамын» деді.

Бірақ ол жылап жіберіп, оған ант берді:

«Сенің дүниеге келетін балаңды маған беру керек...

Менің жақсы ампионымның бағасы!»

Ойы бұзылған — Ол бәрін уәде етті

Бірақ ол тек жағымсыз күлкі көрсетті

12 жыл өтті — Анау бақсы пайда болып, жабылды

Қараңғылық мұнарасындағы олардың сұлу қызы

Еш есік                           к п  кішкене               терезе  ғана 

«Шашыңды түсір!

Мен сізге көтерілемін

Сіз мойынсұнуыңыз керек!

Жоғарыда жиырма ел»

О, мейірімді тағдыр!

Қараңғыда оған деген махаббат болады ма?

Патшаның ұлы орманды аралап келе жатқан

Ол мұнараға келіп, ол ғашық болды

Дауысы өте нәзік, дауысы сондай тәтті

Ол әнді тыңдап, сахнаны көрді

Оның атын айтып жылағанда, ол әдемі қызды кездестірді

Олар бір түнде үйленіп, баруды жоспарлады

Бірақ бақсы мұны біліп, өтірік айтты

Үмітсіз секірді, өлген жоқ, бірақ соқыр болды

Бірнеше жыл бойы ол жақын арада саяхаттады

Өлеңді естігенде оның қайғысы мәңгілікке тоқтады, ол жатқа білді

О, ол тұратын жерге жетті және армандады

Ол оның пішінін көргенде, қатып қалды

Бірақ содан кейін ол жылап жіберді — Оның жасы оның көзін тазартты

Ал ол тағы да көре алды, екеуі де біріктірілді

О, мейірімді тағдыр!