Талалай - Воплі Відоплясова

В самотi, рано до світу, розкажу казку зоряну.

Намалюю рай-райдугу, милую я порадую.

Запашні вітри-відуни капосні грають навесні.

Маячними сполохами ми літаєм закохані.

З тобою разом ми долаєм світи,

Несамовитий я, замріяна ти.

Ми обрітаєм спокій, потім знову в політ.

Минали сонми тисяч весен, зоряних літ.

Первинним спалахом займеться наша любов,

У небесах лучитись будем знов і знов…

Безмежно!

Полум’я сяє, світиться, наші аури стрітяться —

Ореоли палаючі, ми лунаєм, єднаючись.

Я полонений світлом твоїх очей,

Пірнаю в сутність тих незнаних речей.

Солодкий сон, мінливий яв, світ запашний,

Не відпущу ніколи я твоєї руки.

Малює розум риси дивних істот,

Бажання нас здіймає раптом до висот захмарних.

Палання наших душ розтопить вічні льоди,

Спричинить катаклізм глобальний, рівень води

Підніметься критично, потім зникне Земля.

Ми — скрізь, і там, і тут, усюди, часу нема!

Зненацька грім, тумани, селі і тайфуни,

Але жагу таку не спиниш, не кажи нікому.

Небокрай, нам ти нагадай про любов нашу, талалай…

Оңаша, ерте дүниеде, Жұлдызды ертегіні айтамын.

Мен кемпірқосақ жұмағын саламын, қымбаттым, мен сені бақытты етемін.

Көктемде жұпар иісті желдер соғады.

Ғашықтар маяктармен ұшады.

Сенімен біз әлемдерді жеңеміз,

Мен жындымын, сен армандайсың.

Біз тыныштық табамыз, содан кейін қайтадан ұшамыз.

Мыңдаған бұлақтардың иелері, жұлдызды жылдар өтті.

Біздің махаббатымыз негізгі жарқылмен айналысады,

Аспанда біз қайта-қайта бірігеміз ...

Шексіз!

Жалын жарқырайды, жарқырайды, біздің аураларымыз кездеседі -

Галолар жанып жатыр, біз жаңғырып, біріктіреміз.

Көзіңнің нұрына баурадым,

Мен сол беймәлім нәрселердің мәніне үңілемін.

Тәтті арман, өзгермелі шындық, хош иісті дүние,

Мен сенің қолыңды ешқашан жібермеймін.

Біртүрлі жаратылыстардың ақыл-ой ерекшеліктерін сызады,

Қалау бізді кенеттен аспанға көтереді.

Жанымыздың өртенуі мәңгілік мұзды ерітеді,

Жаһандық катаклизмге, су деңгейіне әкеледі

Ол сыни көтеріледі, содан кейін Жер жоғалады.

Біз барлық жердеміз, сонда, мұнда, барлық жерде уақыт жоқ!

Кенеттен күн күркіреп, тұман, ауылдар мен тайфундар,

Бірақ бұл шөлді тоқтата алмайсың, ешкімге айтпа.

Жәннәт, біздің махаббатымызды еске салшы, талалай...