Апокалипсис - Воплі Відоплясова

Дети катались на карусели, дети летели,

Паря-ря, как птицы.

Ехали люди локомотивом, падали люди

Ненаро-роком с моста.

Вот так, мы все подобны воде:

Сейчас — в ручье, а завтра — в облаке.

Негодовали два хулигана, били невинных

Во дворе-ре цепями.

Еле добили люди ломами тех хулиганов,

Мамай словно прошёл.

В любой пылинке и в тебе

Грядет Апокалипсис.

Я догадался, не потому ли мы потонули

В безбрежности?

Нас Водолеи не одолели и улетели

В ра-рай.

Смотри, витает в облаках

Апокалипсис.

Балалар карусельге мініп, балалар ұшты,

Құстардай қалықтайды.

Адамдар локомотивпен жүрді, адамдар құлап жатты

Ненаро-көпірден рок.

Сонымен, біз бәріміз су сияқтымыз:

Қазір – ағында, ал ертең – бұлтта.

Екі бұзақы ашуланып, жазықсызды сабады

Аулада - қайта шынжырлар.

Адамдар бұл бұзақыларды ломмен әрең аяқтады,

Мамай өтіп кеткендей болды.

Кез келген шаңда және сізде

Апокалипсис келеді.

Сол себепті суға батып кеттік пе деп ойладым

Шексіздікте?

Суқұйғыш бізді жеңген жоқ, ұшып кетті

Жұмақта.

Қараңдаршы, бұлттарда қалықтап

Апокалипсис.