Подарки - Виталий Аксёнов

Лошади бежали не спеша,

Я в полглаза искренне дремал.

Зимний лес тревогою дыша,

Мне изредка лошадок понукал.

А сани мои давят, давят снег в накат.

Я болен желаньем, скорее увидеть тебя.

Я путаю всё, потерял, где рассвет, где закат.

Я еду к тебе, не знавая покоя, ни сна.

Я еду вспоминаю ту весну,

И наши встречи, девочка моя.

Твои глаза и дивную косу,

В которую вплетал ромашки я.

С тех пор сны мои давно уж дышат тобой.

Все песни стихи пропитаны мёдом любви.

Влеченье к тебе велико, на пути мне не стой.

Что волки, что кроки, что скрежет колючей зимы.

А я везу тебе подарки, — свет зари.

Настой живой, зубровки, старки, — сам варил.

Рыбки взял тебе на Волге, на Оби.

Осетров, муксун и нельму, — сам ловил.

А я везу тебе подарки, — из тайги.

Топтыжку — мишку, знаешь, еле уговорил.

Морошки, клюквы да брусники с головой.

Всю красу, да и конечно — мою любовь.

Ты знаешь, я давненько здесь осел.

Подался в лес, в берёзовые сны.

От подлости людской и от страстей,

От сплетен, городов и суеты.

Жылқылар баяу жүгірді

Мен шын жүректен көзімнің жартысына ұйықтадым.

Қысқы орман уайыммен дем алады,

Мен анда-санда жылқыларды шақыратынмын.

Ал менің шанам қарды орамға айналдырып, жаншып жатыр.

Сені тезірек көрсем деген ниетім ауырып тұр.

Бәрін шатастырып, таңның атысы, күннің батқан жерінен айырылдым.

Мен саған бара жатырмын, тыныштық пен ұйқыны білмеймін.

Сол көктемді есіме аламын

Ал біздің кездесулер, қызым.

Көздеріңіз бен ғажайып өріміңіз,

Оның ішіне мен ромашка тоқитынмын.

Содан бері менің армандарым ұзақ уақыт сенімен бірге тыныстап келеді.

Барлық әндер мен өлеңдер махаббаттың балына қаныққан.

Саған деген ықыласы зор, жолыма тосқауыл болма.

Қасқыр не, қолтырауын не, тікенді қыстың сылдыры не.

Ал мен сендерге сыйлықтар әкелемін – таңның нұры.

Тұнба тірі, бизон, старкс, – деп қайнатады.

Мен саған Еділде, Обь бойында балықты алдым.

Бекіре, мұксун және нелма - өзім ұстадым.

Ал мен саған сыйлықтар әкеліп жатырмын – тайгадан.

Топтыжка - аю, білесіз бе, әрең көндірді.

Басы бар бұлтты, мүкжидек және лингонжидек.

Барлық сұлулық, және, әрине, менің махаббатым.

Білесіз бе, мен мұнда көптен бері жүрмін.

Ол орманға, қайың армандарына барды.

Адамгершілік пен құмарлықтан,

Өсектен, қалалар мен әбігерден.