Остров Питера Пэна - Вис Виталис

Это сумерки семьдесят пятого года

Я попил молока я ложусь на живот

Мне почти что шесть лет, я жду маму с работы,

Ее пока нет, она скоро придет.

У меня есть друг, он живет на Алабяна,

У меня есть пластмассовый меч и шелом,

Я хочу, только чтобы скорей пришла мама,

Я боюсь лишь теней за кухонным столом.

ПРИПЕВ:

Эй… Эй…

Я все еще здесь

Я все еще здесь

Мы пойдем на парад на девятое мая,

А еще мне купили игрушечный танк,

А еще мы катались вчера на трамвае

Я смотрел из окна на другие места,

А в сарае за домом у нас живут осы,

А на Новый Год к нам придет Дед Мороз

Мама знает ответы на все-все вопросы,

Мама убережет от печали и слез

Я малыш, я один, я жду маму с работы

Фонарей за окном парафиновый свет

Мама скоро придет, даст мне чая и меда

И как будто бы не было всех этих лет

И как не было всех страхов, потерей и болей

Я не буду стареть.

Я не буду расти.

Я протаял гляделку в морозном узоре.

Мы увидимся вскоре.

Уже без пяти.

Бұл жетпіс бесінші жылдың ымырт мезгілі

Сүт іштім, ішімнен жатып қалдым

Менің жасым алтыға таяп қалды, жұмыстан анамды күтемін,

Ол әлі жоқ, жақында келеді.

Менің досым бар, ол Алабианда тұрады,

Менде пластикалық қылыш пен дулыға бар,

Тек анамның тезірек келуін қалаймын,

Мен тек асүй үстеліндегі көлеңкеден қорқамын.

ХОР:

Эй эй…

Мен әлі осындамын

Мен әлі осындамын

Тоғызыншы мамырда шеруге барамыз,

Олар маған ойыншық танк сатып алды,

Біз де кеше трамвайға міндік

Мен терезеден басқа жерлерге қарадым,

Үйдің артындағы қорада араларымыз бар,

Ал Аяз ата жаңа жыл түнінде бізге келеді

Анам барлық сұрақтардың жауабын біледі,

Анаң сені қайғы мен көз жастан құтқарады

Мен сәбимін, жалғызбын, жұмыстан анамды күтіп отырмын

Терезе сыртындағы шамдар парафинді жарқыратады

Жақында анам келеді, маған шай мен бал беріңіз

Осы жылдар өтпегендей

Өйткені қорқыныштар, жоғалтулар мен ауырсынулар болған жоқ

Мен қартаймаймын.

өспеймін.

Мен аязды үлгіде пиперді балқыттым.

Жақында кездесеміз.

Бессіз.