Lamento Borincano - Victor Jara

Sale loco de contento

Con su cargamento

Para la ciudad, sí

Para la ciudad

Lleva, en su pensamiento

Todo un mundo

Lleno de felicidad, sí

De felicidad

Piensa remediar la situación

Del hogar que es toda su ilusión

Y alegre, el jibarito va

Cantando así

Diciendo así

Riendo así, por el camino:

«Si yo vendo la carga

Mi dios querido

Un traje a mi viejita

Voy a comprar»

Y alegre también su mula va

Al presentir que aquel cantar

Es todo un himno de alegría

En eso los sorprende

La luz del día

Y llegan al mercado de la ciudad

Pasa la mañana entera

Sin que nadie quiera

Su carga comprar, ay

Su carga comprar

Todo, todo esta desierto

El pueblo esta muerto

De necesidad, sí

De necesidad

Se oyen los lamentos por doquier

De la desdichada Borinquén, sí

Y triste el jibarito va

Cantando así

Llorando así

Diciendo así por el camino:

«Qué será de Borinquén

Mi dios querido

Que será de mis hijos

Y de mi hogar»

Borinquén, la tierra del edén

La que al cantar el gran Gautier

Llamo la perla de los mares

Ahora que tú te mueres

Con tus pesares

Déjame que te cante

Yo también

Ол бақыттан есінен танып қалады

сіздің жүкпен

Қала үшін, иә

Қала үшін

Ол өз ойларында алып жүреді

тұтас әлем

Бақытқа толы, иә

Бақыттан

Жағдайды түзету туралы ойланыңыз

Бұл оның барлық елесін үй туралы

Және бақытты, джибарито кетеді

осылай ән айту

осылай деп

Айтпақшы, осылай күліп:

«Егер мен жүкті сатсам

қымбатты құдайым

Менің кемпірге арналған костюм

Мен сатып аламын»

Оның қашыры да бақытты

Сол әнді сезіп

Мұның бәрі қуаныштың әнұраны

Осылайша ол оларды таң қалдырады

Күндізгі жарық

Ал олар қала базарына келеді

бүкіл таңды өткізу

ешкім қаламай

Сіздің жүкті сатып алыңыз, ай

Сіздің жүктеріңізді сатып алыңыз

Бәрі, бәрі қаңырап бос қалды

қала өлді

Міндетті түрде, иә

қажеттіліктен

Айқайлар әр жерден естіледі

Бақытсыз Боринкеннен, иә

Ал жибарито өкінішті

осылай ән айту

осылай жылап

Жолда былай дейді:

«Боринкен не болады

қымбатты құдайым

Балаларым не болады

Ал менің үйімнен»

Боринкен, Едем елі

Ұлы Готье ән салғанда

Мен теңіз маржанын атаймын

енді сен өлесің

өкінішіңізбен

мен саған ән айтайын

мен де