Nunca me conoció - Vanesa Martín

Nunca me conoció, nunca me dijo tengo miedo de que ya no vuelvas

Nunca se declaró culpable de tanta intención tirada en la escalera

Nunca sus ojos libres, su cuerpo libre, ni sus palabras tirándome al cuello

Nunca me conoció, tal vez jamás lo hiciera

Vive derrotado, caminando entre la gente

Vive lleno de zarpazos esquivando cuando siente

Alas rotas y cansadas de romperse en algún vuelo

Lluvia seca que te nace pero nunca llega dentro

Mirada inofensiva de los que nunca reclaman

Algo cómodo que sientes pero nunca te desarma

Tierno como un animal que va buscando una caricia

Se llevó todo de mí, pero nunca tuvo prisa

Nunca me conoció, nunca me dijo tengo miedo de que ya no vuelvas

Nunca se declaró culpable de tanta intención tirada en la escalera

Nunca sus ojos libres, su cuerpo libre, ni sus palabras tirándome al cuello

Tal vez me conoció y no pudo soltar las riendas

Viaje programado que se queda en algún sueño

Cuentas de una servilleta que siempre arruga su dueño

Luces rojas que de nuevo condicionaran la marcha

Te devuelvo tus cristales que quiero seguir descalza

Yo no tengo preparado mi discurso, no soy nadie

Sólo quiero hacerte ver lo que nunca me enseñaste

Y ahora me pides que te agarre fuerte porque te me mueres

Como hago cada noche con quien a mi lado duerme

Nunca me conoció, nunca me dijo tengo miedo de que ya no vuelvas

Nunca se declaró culpable de tanta intención tirada en la escalera

Y así, mi cuerpo libre, mis ojos libres, dejaron que algún otro se acercara

Tal vez me conoció por eso ahora me pide con más ganas

Ол мені ешқашан кездестірмеген, сен қайтып оралмайсың ба деп қорқамын деп айтқан емес

Баспалдақта жатып осыншама ниеті үшін ол ешқашан кінәсін мойындамаған

Ешқашан оның көзі босамайды, денесі бос емес, сөздері мені мойынға түсірмейді

Ол мені ешқашан танымаған, мүмкін білмеген де шығар

Халық арасында жүріп жеңіліспен өмір сүреді

Ол өзін сезінгенде жалтаратын тырнақтарға толы өмір сүреді

Қанаттары сынған және кейбір ұшуда сынудан шаршаған

Сізге туылған, бірақ ешқашан ішке жетпеген құрғақ жаңбыр

Ешқашан талап етпейтіндердің зиянсыз көрінісі

Өзіңізді жайлы сезінетін, бірақ сізді ешқашан қарусыздандырмайтын нәрсе

Еркелетуді іздейтін жануардай нәзік

Ол менің барлығымды алды, бірақ ол ешқашан асықпады

Ол мені ешқашан кездестірмеген, сен қайтып оралмайсың ба деп қорқамын деп айтқан емес

Баспалдақта жатып осыншама ниеті үшін ол ешқашан кінәсін мойындамаған

Ешқашан оның көзі босамайды, денесі бос емес, сөздері мені мойынға түсірмейді

Бәлкім, менімен кездесіп, тізгінді қоя алмай жүрген шығар

Арманда қалатын жоспарланған сапар

Әрқашан иесін мыжып тұратын майлық туралы есеп

Маршты қайта реттейтін қызыл шамдар

Мен сізге кристалдарыңызды қайтарамын, өйткені мен жалаң аяқ жалғастырғым келеді

Мен сөзімді дайындаған жоқпын, мен ешкім емеспін

Мен сізге ешқашан маған көрсетпеген нәрсені көрсетуді қалаймын

Ал енді сен мені қатты ұстауымды сұрайсың, өйткені сен мен үшін өлесің

Күнде түнде қасымда ұйықтайтын адаммен жасайтындай

Ол мені ешқашан кездестірмеген, сен қайтып оралмайсың ба деп қорқамын деп айтқан емес

Баспалдақта жатып осыншама ниеті үшін ол ешқашан кінәсін мойындамаған

Осылайша менің денем бос, көздерім бос, олар басқа біреудің жақындауына мүмкіндік берді

Мүмкін ол мені танитын шығар, сондықтан қазір ынтамен сұрайды