Капли и камни - Утро в тебе

Руины заводов, подъезды и фонари.

Чего стоит свобода, которой нет внутри?

Наши души сгорели, остались угли,

Слезы утри, глаза протри, посмотри –

Случится ровно то, что произойдет,

Когда идешь, иди только вперед,

Те, кто рядом – это и есть твой народ,

Нужда растет, горе гнёт.

Крепнет лёд,

Бетонные крыши уже не держат вес снега.

Серым волком стал человек для человека.

Жизнь – это зона, из которой нет побега,

Чужие смерти, чужие дети – никто не заметит.

Крепчает ветер!

Эоловы арфы поют только в бурю,

Культура смерти – это смерть русской культуры,

Родины нет, она давно утонула.

Свобода – это рабство, мы сами себя обманули!

О-о, о-о, о—

Из искры возгорится пламя.

О-о, о-о, о—

Пой эту песню вместе с нами.

О-о, о-о, о—

Падают капли, точатся камни,

Пусть рухнет все, что нас давило веками!

Свежей кровью пахнут американские гранты,

Один за другим расправляют плечи атланты,

Капитализм сжигает детей, убивает таланты,

На поле бранном в сапогах рваных лежат солдаты.

У денег нет цвета, вкуса и запаха,

И в Москве, и в Нью-Йорке в цене золотые запонки,

Слились воедино, взялись за руки

Владельцы замков против мирового зарева.

По локоть в крови руки у олигархов,

У всемирного Рима в каждой провинции есть легаты.

Соединенные Штаты Европы уже рисуют карты,

Готовят праздник, кроют скатерть, ждут подарки.

Все умирают, но кто-то умрет первым,

Ровно в полночь вылетает сова Минервы,

Высоки ставки, на пределе нервы,

Даже в смерти, равенство – это химера!

Зауыттардың қирандылары, подъездер мен шамдар.

Ішінде жоқ еркіндіктің құны қандай?

Жанымыз өртенді, көмір қалды,

Көз жасыңды сүрт, көзіңді сүрт, қара -

Дәл солай болады

Барсаң тек алға

Жақын жерде жүргендер сенің адамдарың,

Мұқтаждық артып барады, қайғы-қасірет.

Мұз күшейе түсуде

Бетон шатырлар енді қардың салмағын көтермейді.

Адам үшін адам сұр қасқырға айналды.

Өмір - қашып құтыла алмайтын аймақ

Өзгенің өлімі, өзгенің баласы – ешкім байқамайды.

Жел соғады!

Эол арфалары тек дауылда ән салады,

Өлім мәдениеті - орыс мәдениетінің өлуі,

Отан жоқ, баяғыда суға кеткен.

Бостандық – құлдық, өзімізді өзіміз алдадық!

О-о, о-о, ой...

Ұшқыннан жалын тұтанады.

О-о, о-о, ой...

Бұл әнді бізбен бірге айтыңыз.

О-о, о-о, ой...

Тамшылар түсіп, тастар қайрап,

Ғасырлар бойы жаншылғанның бәрі күйреді!

Америка жаңа қанның иісін береді,

Атлантиялықтар бірінен соң бірі иықтарын тіктейді,

Капитализм балаларды күйдіреді, таланттарды өлтіреді,

Жауынгерлер жыртық етікпен ұрыс даласында жатыр.

Ақшаның түсі де, дәмі де, иісі де жоқ,

Мәскеуде де, Нью-Йоркте де алтын манжеттер бағасына тұрарлық,

Біріктірілген, қол ұстасып

Дүниеге қарсы сарайлардың иелері жарқырайды.

Олигархтардың қолының қанында шынтақ,

Әмбебап Римнің әр провинциясында легаттары бар.

Еуропа Құрама Штаттары қазірдің өзінде карталарды сызып жатыр

Олар мереке дайындайды, дастарханды жауып, сыйлықтар күтеді.

Барлығы өледі, бірақ бірінші біреу өледі

Дәл түн ортасында Минерва үкі ұшады,

Бәс жоғары, жүйкелер шектерде,

Өлгенде де теңдік – химера!