Mister Nobody - Udo Lindenberg, Das Panik-Orchester

Morgens, so gegen dreizehn Uhr zehn

werde ich geweckt

und es wird mir 'ne Packung Speiseeis

in den Frühstücksmund gesteckt

ich freu mich, und gähn noch mal durch

und dann kicher ich vor mich hin

denn in der Zeitung steht schon wieder drin

was ich für ein böser Bube bin

es ist ein Leben wie auf einem Silbertablett

von Kameras umgeben, auf dem Präsentierparkett

und ich denk mir: Heut bleib ich lieber im Bett

Wenn er dann rausgeht, stolpert er über die Fans

die im Hausflur auf ihn warten

er setzt sich dazu, bemalt Arme und Beine

und verteilt seine Hochglanzkarten

und in den Kneipen haut man ihm auf die Schulter

so daß sie ihm fast bricht

doch er weiß, wie das gemeint ist

und deshalb weint er nicht

Manchmal träumt er, er wär wie früher

ein Mister Nobody

und er streunt durch die Gegend

und hängt rum in dunklen Cafes

und wilden Separees

keiner fragt, wer er ist, selbst wenn er dreist

der Serviererin in das Strumpfband beißt

er wär ein Nobody, ein Mister Nobody

Er fragt sich schon bei mancher Frau

die ihm so unterkam

war es sein Name, der Ruhm, die Kohle

oder war es sein privater Charme?

Und manche große Liebe ergab sich leider nicht

denn hinter all den Postern

sahen sie nie sein echtes Gesicht

Manchmal träumt er, er wär wie früher

ein Mister Nobody

und er streunt durch die Gegend

und hängt rum und schläft im Stadtpark

keiner fragt, wer er ist, selbst wenn er kühn

sein Lasso nach dem Mond schmeißt

um den runterzuziehn

er wär ein Nobody, ein Mister Nobody

Er hätte sicher nicht ganz so viele Freunde

doch falsche Freunde gibt es sowieso zuviel

vielleicht nur einen, der total zu ihm hält

mit dem er die Welt auf den Kopf stellt

er wär ein Nobody, ein Mister Nobody

Таңертеңгі сағат үш ондар шамасында

Мен оянамын

ал мен бір қорап балмұздақ аламын

таңғы астың аузына салыңыз

Мен қуанып, қайтадан есінеп отырмын

сосын мен өз-өзіме күлемін

өйткені газет оны тағы да айтады

мен қандай жаман баламын

бұл күміс табаққа салынған өмір

камералармен қоршалған, презентация қабатында

Мен өзімше ойлаймын: Бүгін мен төсекте отырғанды ​​жөн көремін

Содан кейін ол сыртқа шыққанда жанкүйерлерді басып кетеді

оны дәлізде күтіп отыр

отырады, қолдары мен аяқтарын бояйды

және оның жылтыр карталарын таратады

ал торларда оның иығынан шапалақпен ұрады

ол оны сындыратындай

бірақ ол бұл нені білдіретінін біледі

сондықтан ол жыламайды

Кейде ол бұрынғыдай болсам деп армандайды

мырза ешкім

және ол аймақ арқылы адасып кетеді

және қараңғы кафелерде қыдырып жүреді

және жабайы стендтер

батыл болса да ешкім оның кім екенін сұрамайды

даяшының гарнитурасын тістейді

ол ешкім, ешкімнің мырзасы болар еді

Ол қазірдің өзінде кейбір әйелдер туралы ойлануда

бұл оған тап болды

бұл оның аты, атақ-даңқы, ақшасы болды

әлде бұл оның жеке сүйкімділігі ме?

Ал кейбір ұлы махаббаттар, өкінішке орай, келмеді

өйткені барлық плакаттардың артында

олар оның шынайы жүзін ешқашан көрмеген

Кейде ол бұрынғыдай болсам деп армандайды

мырза ешкім

және ол аймақ арқылы адасып кетеді

және қалалық саябақта қыдырып, ұйықтайды

батыл болса да ешкім оның кім екенін сұрамайды

лассосын айға лақтырады

оны төмен тарту үшін

ол ешкім, ешкімнің мырзасы болар еді

Оның мұндай көп достары болмас еді

бірақ бәрібір өтірік достар тым көп

мүмкін онымен толығымен жабысатын адам ғана

онымен ол әлемді төңкереді

ол ешкім, ешкімнің мырзасы болар еді