Igra lyubvi (a game of love) [arr. V. Ponomareva] - Traditional, Валентина Пономарёва, Sergey Vorontsov

Как прежде, нежностью полны часы свиданий,

И видимся с тобой мы каждый день.

Но это лишь мираж былых воспоминаний,

Любви угасшей медленная тень.

Мы оба лжём, и оба это знаем,

Какая странная и грустная игра,

Ведь мы давно так ясно понимаем,

Что кончить прошлое пора!

И всё же нас страшит угрюмый час разлуки,

Так жутко вдруг навеки потерять

Знакомый голос твой, и ласковые руки,

И пепельных волос родную прядь.

Мы оба лжём, и оба это знаем…

Пускай любовь прошла, промчалась без возврата,

Пусть брошены измятые цветы,

Но в мёртвых лепестках так много аромата,

Так много в них последней красоты.

Мы оба лжём, и оба это знаем…

Бұрынғыдай, кездесу сағаттары нәзіктікке толы,

Ал біз сені күнде көреміз.

Бірақ бұл өткен естеліктердің сағымы ғана,

Махаббат баяу көлеңке түсті.

Екеуміз өтірік айтамыз, оны екеуміз де білеміз

Қандай оғаш және қайғылы ойын

Өйткені, біз бұрыннан соншалықты анық түсіндік

Өткенді аяқтайтын уақыт келді!

Бірақ біз ажырасудың мұңды сағатынан қорқамыз,

Кенеттен мәңгілікке жоғалту өте қорқынышты

Сенің таныс дауысың, нәзік қолдарың,

Ал күлден жасалған шаштың туған бұрымы.

Екеуміз өтірік айтамыз, оны екеуміз де білеміз...

Махаббат өтсін, оралмас асығыс,

Мыжылған гүлдер тасталсын

Бірақ өлі жапырақтарда хош иіс бар,

Олардың ішінде керемет сұлулық бар.

Екеуміз өтірік айтамыз, оны екеуміз де білеміз...