This Story of Permanence - Thränenkind

For a hundred years I laid my head on ship wrecks

I promise every breath I made was filled with embers, filled with bone dust

In the radiant reflection of my eyes water lilies turned into dead flesh

I had no future, for only today would ever give me shelter

Did you ever notice what you did to me?

I now watch the sky in love with its stars that’ll be with me forever

I now embrace my tomorrow, for there is nothing left to fear

I’m now laying my head on your heart made out of cedar wood

Telling me this story of permanence

Жүз жыл бойы мен қираған кемелерге басымды  қойдым

Мен алған әр тынысым шоқпен, сүйек шаңымен толтырылғанына  уәде беремін

Көзімнің жарқыраған шағылысында су лалагүлдері өлі етке айналды

Менің болашағым болмады, өйткені тек бүгін ғана маған  баспана берер еді

Маған не істегеніңізді байқадыңыз ба?

Мен қазір аспанды менімен мәңгілік болатын жұлдыздарына  ғашық  байқаймын 

Мен қазір ертеңпін, өйткені қорқыныштан ештеңе қалмады

Мен сенің балқарағай ағашынан жасалған жүрегіңе басымды қойып отырмын

Маған бұл мәңгілік   тарихын айтып беріңіз