Ушла из дома - Телевизор

Ей семнадцать лет, среднего роста,

Волосы русые, глаза голубые.

Всем, кто видел её в районе станции Белоостров,

Просьба позвонить по телефону.

Возможно, тогда был не лучший день,

И к вечеру в доме запахло бедой.

И кричала мать, и пьяный отец

Ей сказал: Ты нам больше не дочь.

А белая ночь плескалась парным молоком,

Лежала на крыше, ласкала бетон.

Ей было так просто, так легко

Уходить, и не знать, что будет потом.

Она ушла из дома и не вернулась.

Ушла из дома и не вернулась.

Быть может, было темно в электричке,

И от подростков разило вином.

Ей мир показался таким безразличным, но

Теперь уже всё равно.

Она ушла из дома и не вернулась.

Ушла из дома и не вернулась.

А, в общем, не важно, что ждет впереди,

Если слишком легко или слишком грустно,

Всегда есть выход взять и уйти,

И уже никогда не вернуться.

Она ушла из дома и не вернулась.

Ушла из дома и не вернулась.

Ол он жеті жаста, бойы орташа,

Сары шаш, көк көз.

Оны Белостров станциясының ауданында көргендердің барлығына,

Телефон арқылы хабарласыңыз.

Мүмкін бұл ең жақсы күн емес шығар

Ал кешке қарай үйден қиындықтың иісі аңқып тұрды.

Ал анасы айқайлады, ал мас әке

Ол оған: «Сен енді біздің қыз емессің.

Ақ түнде жаңа сүт шашылды,

Төбеде жатып бетонды сипалап.

Ол өте оңай, оңай болды

Кетіңіз, әрі қарай не болатынын білмейсіз.

Ол үйден шығып, қайтып оралмады.

Ол үйден шығып, қайтып оралмады.

Пойызда қараңғы болған шығар,

Ал жасөспірімдер шараптың иісін сезінді.

Әлем оған бей-жай көрінді, бірақ

Енді маңызды емес.

Ол үйден шығып, қайтып оралмады.

Ол үйден шығып, қайтып оралмады.

Жалпы, алда не күтіп тұрғаны маңызды емес,

Тым оңай немесе тым қайғылы болса

Әрқашан алу мен кетудің жолы бар,

Және ешқашан оралмайды.

Ол үйден шығып, қайтып оралмады.

Ол үйден шығып, қайтып оралмады.