Peltoniemen Hintriikan surumarssi - Tapio Rautavaara

On suo, pitkospuut

Tienä on vain pitkospuut

Ja ne vie luokse töllin harmaan

Töllin huolen harmaan

Pois on asukas

Autioituu pirtti ja seinät sammaloituu

Pois veivät Peltoniemen Hintriikan

Hän sai köyhyyden

Osakseen sai köyhyyden

Vierahaks joskus hallan varmaan

Joskus hallan varmaan

Nyt on huoli pois

Lopun saivat puute ja huolet

Maiset vaivat

Pois veivät Peltoniemen Hintriikan

Ja onni ihmeellinen vasta

Onhan Hintriikasta

Päästä jälleen kuulemaan

Miten veisataan

Niin harvoin tänne tuolta

Hallaiselta suolta

Köyhä joutaa lähtemään

Leipäkiireiltään

Toi äiti pienen Hintriikkansa kerran

Kastejuhlaan Herran

Jäi jo kauas taa

Aika leikin, nuorena kirkkoon sitten veikin

Mies, rakas Peltoniemen Hintriikan

Ei elä onni hallasuolla

Siellä kukka kuolla

Tahtoo ennen aikojaan

Kesken nuoruuttaan

Niin myöskin päivä koitti

Jolloin kellot soitti

Puolisolle Hintriikan

Hetken muutaman

Sai kohtalokseen suon ja töllin harmaan

Töllin huolen harmaan

Pois on asukas

Autioituu pirtti ja seinät sammaloituu

Pois veivät Peltoniemen Hintriikan

Батпақ, ұзын ағаштар бар

Жолда тек ұзын ағаштар бар

Олар сені сұр түске апарады

Мен сұрымды толтырдым

Бала тұрғын

Қора қаңырап бос, қабырғалары мүк

Олар Пельтониеми Хинтрииканы алып кетті

Ол кедейлікке ұшырады

Ол кедейлікке ұшырады

Кейде үсіп кететін шығармын

Кейде көңілім түсіп кетеді

Енді алаңдаушылық жойылды

Соңы мен уайымдары аяқталды

Ерлердің аурулары

Олар Пельтониеми Хинтрииканы алып кетті

Ал бақыт тек керемет

Бұл Хинтрипа

Қайтадан тыңдаңыз

Қалай ән айту керек

Мұнда сирек

Сұр батпақтан

Кедейлер кетуге мәжбүр

Олардың нанынан

Анасы бір рет кішкентай Хинтрийканы алып келді

Иеміздің шомылдыру рәсімінен өтуі

Ол әлдеқайда артта қалды

Ойын уақытым, мен жас кезімде шіркеуге бардым

Адам, құрметті Пельтониеми Хинтрийкан

Аязда бақыт жоқ

Онда гүл өледі

Уақытынан бұрын қалайды

Жастық шағының ортасында

Сонымен күн де ​​келді

Сол кезде қоңыраулар соғылды

Хинтрийканның әйелі үшін

Бірнеше сәт

Батпақ пен шатқалдың тағдыры сұрғылт түсті

Мен сұрымды толтырдым

Бала тұрғын

Қора қаңырап бос, қабырғалары мүк

Олар Пельтониеми Хинтрииканы алып кетті