Hankoniemen silmä - Tapio Rautavaara

Ken olet armas tähti, mi kauas merehen

Säteitäs yössä myrskyisessä heität

Sä hetkin olet kirkas ja hetkin sumuinen

Ja joskus loistos kokonaan sa peität

Oletko taivaan tähti mi silmin lempehin

Maan murehisiin katsot ja öiden vaaroihin

Ja lohduttelet harhaan eksyneitä

En ole taivaan tähti, yön tulitorni vaan

Majakka Hankoniemen rannikoilla

Mä johdan merimiestä, kun päivä jättää maan

Ja vaarat väijyy salakallioilla

Pimeenä, kirkkahana mun valon' vaihtelee

Kun merimies sen näkee hän iloll' aattelee

Se mahtaa Hankoniemen silmä olla

Vihainen myrsky huuhtoo mun juurtain ainiaan

Mut vahvoja se muuriain ei voita

Kuin vuoren seinä kestän mä myrskyt, aallot vaan

Ja vartioitsen poloisia noita

Sä, ihmislaps' myös ollos näin harrasmielinen

Sä johda eksyneitä kautt' elon myrskyjen

Ja valvo, lemmi, lohdutella koita

Sä, ihmislaps' myös ollos näin harrasmielinen

Sä johda eksyneitä kautt' elon myrskyjen

Ja valvo, lemmi, lohdutella koita

Кен сен сүйкімді жұлдызсың, теңізден миль қашықтықта

Түнде сәулелеріңізді дауылға лақтырасыз

Кейде ашық, кейде тұман болады

Ал кейде сән-салтанат толығымен са сіз жабу

Көзіңмен аспандағы жұлдызсың ба

Жердің уайымына, түнгі қауіпке қарайсың

Ал сіз адасқандарды жұбатасыз

Мен аспандағы жұлдыз емеспін, түннің шамшырағымын

Ханкониеми жағасындағы маяк

Елден күн шыққанда мен матросты басқарамын

Ал қауіптер тастарда жасырынып жатыр

Қараңғыда менің жарығымның жарқырауы өзгереді

Оны көрген теңізші қуана ойланады

Бұл Ханкониемидің көзі болуы мүмкін

Қаһарлы дауыл менің тамырымды мәңгілікке шайып кетеді

Бірақ күшті қабырға жеңе алмайды

Таудың қабырғасындай дауылға шыдаймын, бірақ толқынға

Ал мен поло бақсыларын күзетемін

Адам баласы сен де сондай ынталы боласың

Ол адасқандарды өмірдің дауылдарынан өткізеді

Ал қара, лемми, көбелектерді жұбат

Адам баласы сен де сондай ынталы боласың

Ол адасқандарды өмірдің дауылдарынан өткізеді

Ал қара, лемми, көбелектерді жұбат