Najprzytulniej - Sylwia Grzeszczak

Najprzytulniej tam, gdzie już nie ma nas

Miejsca, które skrył pod skrzydłami czas

To co było trwa, nikt nam nie zabierze wspomnień

Tamto słońce ma — o wiele większą moc

Nasz ulubiony brzeg, kolana zdarte wciąż

Rodzice krzyczą dość

Pora do domu, jest już chłodniej

Ognisko płoszy ciemność, cisza w sercach gra

Wpatrzeni tacy mali w ten ogromny świat

Wracamy z dalekiej drogi do swoich starych przytulnych miejsc

Idealnych i niewzruszonych dni poukrywanych w pamięci mgle

A z czterech świata stron przywoziliśmy wiatr

Walizki pełne snów, od śniegu bielszy piach

I klika mądrych prawd i szczęścia nieuchwytny zapach

Lecz gdzie są tamte dni, kiedy mierzyliśmy mniej

Jak forteca był nasz dom, my się bawiliśmy w nie

Wojna dalej toczy się, lecz to już chyba nie zabawa

Pędzący pociąg — nie usłyszy mego stop

Mała dziewczynka pełna gigantycznych trosk

Wracamy z dalekiej drogi do swoich starych przytulnych miejsc

Idealnych i niewzruszonych dni poukrywanych w pamięci mgle

Takie chwile kiedy zamykamy oczy i wracamy do tych dni jeszcze raz

Subtelny uśmiech i cichuteńki płacz

Najprzytulniej jest mi tam, gdzie nikt nie zdąży

Nie odnajdzie drogi nikt oprócz nas

Wracamy z dalekiej drogi do swoich starych przytulnych miejsc

Idealnych i niewzruszonych dni poukrywanych w pamięci mgle

Біз енді жоқ ең жайлы жер

Уақыт қанатының астына тығылған жерлер

Не созылады, біздің естеліктерімізді ешкім алып тастамайды

Бұл күн әлдеқайда күшті

Біздің сүйікті шекарамыз, тізе әлі де тыртық

Ата-аналар айқайлайды

Үйге баратын уақыт болды, қазір салқын

Қараңғылықты от қорқытады, жүректерде тыныштық ойнайды

Кішкентайлар осынау ғаламат әлемге қарайды

Біз алыс жолдан бұрынғы жайлы жерлерімізге ораламыз

Тұман жадында тығылған мінсіз де мызғымас күндер

Дүниенің төрт бұрышынан жел әкелдік

Арманға толы чемодандар, Қардан ақ құм

Және бірнеше дана шындықтар және бақыт үшін қол жетпес хош иіс

Бірақ біз аз өлшеген күндер қайда?

Бекініс үйіміз болғандықтан, біз сонда ойнадық

Соғыс әлі жалғасуда, бірақ менің ойымша, бұл енді ойын емес

Жылдам пойыз - менің аялдаманы естімейді

Үлкен уайымға толы кішкентай қыз

Біз алыс жолдан бұрынғы жайлы жерлерімізге ораламыз

Тұман жадында тығылған мінсіз де мызғымас күндер

Көзімізді жұмып, сол күндерге қайта оралатын осындай сәттер

Нәзік күлімсіреу және кішкене жылау

Мен үшін ең жайлы жер – ешкім жете алмайтын жер

Бізден басқа ешкім жол таба алмайды

Біз алыс жолдан бұрынғы жайлы жерлерімізге ораламыз

Тұман жадында тығылған мінсіз де мызғымас күндер