Nicolas - Sylvie Vartan

Non ce n’est rien qu’une chanson qui revient quelquefois

Rien qu’un sourire, en souvenir d’un garçon d’autrefois

Quand mes jours sont gris

Qu’il neige sur ma vie, il revient dans ma mémoire

Au lycée Français un soir il m’attendait

Il souriait Nicolas

Nicolas, Nicolas, ma première larme ne fût que pour toi

On était, des enfants, notre peine valait bien celle des grands

Nicolas, Nicolas, c'était de l’amour, on ne le savait pas

C’est la vie, qui nous prend

Qui nous emmène où elle veut et où elle va

Un homme enfant, aux yeux trop grands, sur un quai, qui pleurait

Il a neigé, beaucoup depuis, sur là bas, sur Paris

Et il ne sait rien, de moi et de ma vie

Ce que je fais, qui je suis

Il ne connaît pas, l’autre Maritza, il garde la vraie là-bas

Nicolas, Nicolas mon premier chagrin s’appelle comme toi

Je savais, que jamais, je ne reviendrai ici auprès de toi

Nicolas, Nicolas c'était de l’amour, on ne le savait pas

C’est le temps, qui s’en va

Qui invente toutes nos peines et nos joies

Nicolas, Nicolas, ma première larme ne fût que pour toi

On était des enfants, notre peine valait bien celle des grands

Nicolas, Nicolas, c'était de l’amour, on ne le savait pas

C’est la vie qui nous prend

Qui nous emmène où elle veut et où elle va

Nicolas, Nicolas…

Жоқ, бұл жай ғана кейде шығатын ән

Бұрынғы бір баланы еске алып, жай ғана күлімсіреп

Менің күндерім сұр болған кезде

Өміріме қар жаусын, есіме оралады

Бір күні кешке Француз лицейінде ол мені күтіп тұрды

Ол Николай күлді

Николас, Николас, менің алғашқы көз жасым тек сен үшін болды

Біз балалар едік, біздің ауырғанымыз үлкендердің ауырғанына лайық еді

Николас, Николас, бұл махаббат еді, біз оны білмедік

Бұл өмір, ол бізді алады

Кім бізді қайда апарады, қайда барады

Бала тәрізді, көздері тым үлкен, докта, жылап тұр

Сол жерде, Париждің үстінде көп уақыттан бері қар жауды

Ал ол мен туралы және менің өмірім туралы ештеңе білмейді

Мен не істеймін, мен кіммін

Ол білмейді, басқа Марица, ол сол жерде нақты сақтайды

Николас, Николас менің алғашқы мұңым сен сияқты аталады

Мен саған ешқашан қайтып келмейтінімді білдім

Николас, Николас бұл махаббат еді, біз оны білмедік

Уақыт келді, кетеді

Біздің барлық қайғымызды және қуанышымызды ойлап тапқан кім

Николас, Николас, менің алғашқы көз жасым тек сен үшін болды

Біз бала едік, үлкендердің азабына лайық еді

Николас, Николас, бұл махаббат еді, біз оны білмедік

Бізді алып бара жатқан өмір

Кім бізді қайда апарады, қайда барады

Николай, Николай...