Ariel: No. 1, Words - Sylvia Plath, Phyllis Curtin, Joseph Rabbai

Stasis in darkness.

Then the substanceless blue

Pour of tor and distances.

God’s lioness,

How one we grow,

Pivot of heels and knees!—The furrow

Splits and passes, sister to The brown arc

Of the neck I cannot catch,

Nigger-eye

Berries cast dark

Black sweet blood mouthfuls,

Shadows.

Something else

Hauls me through air—

Thighs, hair;

Flakes from my heels.

White

Godiva, I unpeel—

Dead hands, dead stringencies.

And now I Foam to wheat, a glitter of seas.

The child’s cry

Melts in the wall.

And I Am the arrow,

The dew that flies

Suicidal, at one with the drive

Into the red

Eye, the cauldron of morning.

Қараңғылықтағы тоқырау.

Содан кейін затсыз көк

Тордың құйылуы және қашықтық.

Құдайдың арыстаны,

Біз қалай өсеміз,

Өкшелер мен тізелердің бұрылуы! — Борозда

Бөлініп, өтеді, Қоңыр доғаның апасы

Мойыннан ұстай алмаймын,

Ниггер-көз

Жидектер қара түсті

Қара тәтті қан ауыз,

Көлеңкелер.

Басқа нәрсе

Мені ауа арқылы

Жамбас, шаш;

Менің өкшегімдегі үлбірлер.

Ақ

Годива, мен шешемін

Өлі қолдар, өлі қатпарлар.

Енді мен бидайға көбік, теңіздердің жарқырауы боламын.

Баланың жылауы

Қабырғада ериді.

Ал мен жебемін,

Ұшатын шық

Өз-өзіне қол жұмсау

Қызылға

Көз, таң қазан.