L'Hiver - Stanislas, Антонио Вивальди

Soleil et diabolo menthe

Trop verts, les étés nous mentent

L’hiver

L’hiver

L’hiver

L’hiver, me ramène à la terre

Sous les pleurs des pluies de plaine

N’aie plus peur, n’aie plus de peine

Le coeur au chaud sous son manteau

La plage, la fonte des glaces

M'éblouissent d’un bonheur qui passe

L’hiver

L’hiver

L’hiver

L’hiver, on espère la lumière

Quand la neige enduit la Seine

N’aie plus peur, enfouit la graine

L'âme au chaut cachée sous le chapeau

Du 11 novembre au 18 juin

On a la peau, moins de chagrin

L’hiver

L’hiver

L’hiver

L’hiver enrhume toutes les guerres

Le gel remplit les urgences

Sous le feu de Noël, on danse

C’est l’hiver et tes yeux sont beaux

C’est l’hiver et tes yeux sont beaux

Күн және жалбыз Диаболо

Тым жасыл, жаз бізге өтірік

Қыс

Қыс

Қыс

Қыс мені жерге қайтарады

Жазық жаңбырдың көз жасы астында

Енді қорықпа, енді өкінбе

Сырт киімінің астында жүрек жылы

Жағажай, еріген мұз

Мені өткінші бақытпен таң қалдыр

Қыс

Қыс

Қыс

Қыста біз жарыққа үміттенеміз

Сенаны қар жауып жатқанда

Қорықпаңыз, тұқымды көміңіз

Қалпақтың астына тығылған ыстық жан

11 қарашадан 18 маусымға дейін

Теріміз бар, мұң аз

Қыс

Қыс

Қыс

Барлық соғыстарда қыс суық болады

Гель ER толтырады

Рождестволық оттың астында біз билейміз

Қыс мезгілі, көздерің әдемі

Қыс мезгілі, көздерің әдемі