На утро - Сплин

Однажды ночью вдруг поднялся шторм.

И сразу стих.

Однажды ночью мы увидим сон.

О нас самих.

На утро весь мир иной.

Как будто всё не со мной.

Как будто шар земной по швам трещит.

У полюсов,

Как будто артиллерия палит.

Из всех стволов.

На утро весь мир иной.

Как будто всё не со мной.

На утро весь мир иной.

Все не со мной.

Весь мир иной.

Все не со мной...

Всё не со мной, весь этот странный мир.

Идет войной.

Всё не со мной, горит на сотни миль.

Весь шар земной.

Всё не со мной, остался только миг.

С тобой одной.

На утро весь мир иной.

Как будто всё не со мной.

Бір түнде кенеттен дауыл көтерілді.

Және бірден өлең.

Бір түнде біз түс көреміз.

Өзіміз туралы.

Таңертең бүкіл әлем басқаша.

Менімен бәрі жоқ сияқты.

Жер шары жарылып жатқандай.

Полюстерде

Артиллерия атқылағандай.

Барлық сандықтардан.

Таңертең бүкіл әлем басқаша.

Менімен бәрі жоқ сияқты.

Таңертең бүкіл әлем басқаша.

Бәрі менімен емес.

Бүкіл әлем басқаша.

Бәрі менімен емес...

Бәрі менімен емес, бұл біртүрлі дүние.

Соғысқа барады.

Бәрі менімен бірге емес, жүздеген миль өртенеді.

Бүкіл жер шары.

Бәрі менімен емес, бір сәт қана қалды.

Сенімен жалғыз.

Таңертең бүкіл әлем басқаша.

Менімен бәрі жоқ сияқты.