Undir Jökli - Sólstafir

Frosin jörðin brakar undir fótum mínum,

mitt kalda stolt brennur í hjarta mínu

og fornir andar reika hér um undir jökli

eins og skuggar fortíðar sem dó, en lifir þó.

Þeir eru bergmál fjallana,

eins og viðkvæm sumarblóm

á kaldri vetrar nóttu

visna þeir, visna þeir og deyja.

Þeir eru vetrarins dauðu sumarblóm,

á leiði þeirra ég frostrósir lagði.

En þögnin boðar dauða minn.

Kom ég hingað til að deyja?

Hér þar sem sólin er köld

og auðnin endalaus,

hér undir jökli

þar sem fornir andar reika,

hér á ég heima

og hér vil ég deyja.

Under The Glacier (The Winters Dead Summerflowers)

Frozen soil cracks beneath my feets,

my cold pride burns in my heart

and ancient spirits wander around here beneath the glacier

like shadows of a past that died, but lives on though.

They are the echoes of the mountains,

like fragile summerflowers

on a cold winternight

they wither, they wither and die.

They are the winters dead summerflowers.

On their grave I layed frostroses.

But the silence annonunces my death.

Did I come here to die?

Here, where the sun is cold

and the desert is endless.

Here beneath the glacier

where ancient spirits wander.

Here is my home

and here I want to die.

Аяғымның астынан қатып қалған жер,

менің жүрегімде суық намысым өртеніп кетті

және ежелгі рухтар мұздықтың астында жүреді

өлген, бірақ әлі де өмір сүретін өткеннің көлеңкелері сияқты.

Олар таулардың жаңғырығы,

нәзік жаз гүлдері сияқты

қыстың суық түнінде

олар құрғайды, олар құрғайды және өледі.

Олар қыстың өлі жаз гүлдері,

олардың жолында мен аяз раушан гүлін қойдым.

Бірақ үнсіздік менің өлімімді білдіреді.

Мен мұнда өлу үшін келдім бе?

Мұнда күн салқын

және шексіз қаңырап,

мұнда мұздық астында

ежелгі рухтар жүрген жерде,

мен осында тұрамын

ал менің өлгім келеді.

Мұздық астында (Қыстағы өлі жазғы гүлдер)

Аяғымның астынан қатқан топырақ жарылады,

менің жүрегімде суық намысым өртеніп кетті

Мұздықтың астында ежелгі рухтар осында жүреді

өлген өткеннің көлеңкелері сияқты, бірақ өмір сүреді.

Олар таулардың жаңғырығы,

нәзік жаз гүлдері сияқты

қыстың суық түнінде

олар құрғайды, олар құрғайды және өледі.

Олар қыстың өлі жаз гүлдері.

Олардың қабірлеріне мен аяздарды қойдым.

Бірақ үнсіздік менің өлгенімді хабарлайды.

Мен мұнда өлу үшін келдім бе?

Міне, күн салқын жерде

ал шөл шексіз.

Міне, мұздықтың астында

ежелгі рухтар қыдыратын жерде.

Міне менің үйім

ал менің өлгім келеді.