2 Victimes 1 Coupable - Sinik

J’habite dans un duplex à Manhattan au coin de la 63ème

Jeune cadre diplômé, mes bureaux sont dans un gratte ciel,

Ce matin de très bonne humeur je me sens,

Nous sommes au mois de septembre, le 11 il me semble

En quittant la maison je laisse ma vie derrière moi,

Sans même le savoir j’embrasse ma fille pour la dernière fois,

Comme toujours je dis bonjour à la femme de ménage

En ouvrant mes bureaux du 152ème étage

Je suis le BOSS celui qui parle au bout de la table,

J’en suis tout fier, bref il est 8h00 et bientôt des poussières…

J’ai entendu un bruit impossible à décrire,

En une seconde, une secousse, des cris, des appels au secours,

De la fumée dans les yeux et dans le bide,

Triste choix, brûler dans le feu ou se jeter dans le vide,

Asphyxier, j’ai posé mes yeux dans le ciel,

Puis j’ai opté pour un vol plané du 152ème…

«L'apocalypse en dimension réelle.

Il y aura l’avant et l’après 11 septembre 2001,

Avec des différences entre les terroristes et ceux qui les protégent

En ce moment on entend au-dessus de Kaboul, les bombardiers B52 américains,

Ce sont surtout les enfants qui ont besoin de soins…

Les habitations ont été toutes détruites et les habitants survivent dans ces

amas de ruines…»

Je viens du pays des cagoules, là où les obus éclaboussent

J’habite Kaboul et j’ai 12 ans, appelez-moi Mouss,

Les familles sont parties, les soldats sont parterre

Le centre ville est en ruine, même l'école s’est faite bombarder

J’ai demandé à Dieu de m'épauler, ce que vous voyez à la télé

Moi je l’ai vu en ouvrant mes volets

Comme tous les jours, j’irai déblayer les ruines,

Comme chaque soir, les échanges de tirs vont éclairer mes nuits

J’ai 6 frères et soeurs, j’ai peur que la mort nous sépare,

C’est difficile, alors je prie pour que les missiles nous épargnent

Je rêve de l’université, d’un job à mi-temps,

Ici les gosses précoces deviennent adultes à 8 ans,

Victimes d’une guerre dont j’ignore les causes,

Des fois je fais du vélo, mais je slalome entre les corps

Mon père pense que le pays a tout à perdre

Espérant comme chacun que la guerre nous foute la paix

«La maison blanche, le président Bush n’y était pas

Notamment pour évoquer les possibles représailles des Etats-Unis,

c’est ce que tout le monde attend maintenant

Le président américain a juré dès hier soir de venger

les milliers de victimes de ces terribles attentats, on écoute Georges Bush:

Notre armée partout dans le monde est en état d’alerte maximale»

Je m’appelle Georges, je réside à la maison blanche

J’ai fait la guerre sans motif, de temps en temps ma raison flanche,

Je suis dans le pétrin, j’ai l’ONU sur les épaules

Je me regarde en face dans la glace, même si je tue pour du pétrole

En vérité j’ai la haine, je veux la tête à Ben Laden

Je suis fier, je mens quand je dis que j’aime la paix,

Dans les livres d’histoire, j’aurai laissé mon nom,

Je suis le président Cow-boy je déclare la guerre plus vite que mon ombre

Je fais croire à mon peuple que les barbus veulent frapper l’Amérique

Pour être sûr de taper John Kerry,

Je suis le shérif du monde, le chef, le justicier, le commissaire

J’ai un caniche qui s’appelle Tony Blair

Je tue des condamnés par injection à la piquouse

Partout où je passe on me déroule un tapis rouge

Je mérite le prix Nobel des belles promesses,

Je suis en tort mais je m’endors sans problème

Мен Манхэттендегі 63-ші бұрыштағы дуплексте тұрамын

Жас түлек, менің кеңселерім зәулім ғимаратта,

Бүгін таңертең мен өзімді өте жақсы көңіл-күйде сезінемін,

Менің ойымша, қыркүйектің 11-і

Үйден кетіп, өмірімді қалдырамын

Өзім білмей қызымды соңғы рет сүйдім

Әдеттегідей мен үй қызметкеріне сәлем айтамын

152-ші қабатта кеңселерімді ашу

Мен үстелдің соңында сөйлейтін бастықпын,

Мен мұны мақтан тұтамын, бәрібір таңғы 8:00 және көп ұзамай шаң...

Мен айтып жеткізу мүмкін емес шуды естідім,

Бір секундта діріл, айғайлайды, көмек сұрайды,

Көзде және асқазанда түтін,

Қайғылы таңдау, отқа күйіңіз немесе өзіңізді бос жерге тастаңыз,

Асфиксия, мен көзімді аспанға қойдым,

Содан кейін мен 152-ші лайнерді таңдадым ...

«Апокалипсис нақты өлшемде.

2001 жылдың 11 қыркүйегіне дейін және одан кейін болады,

Террористер мен оларды қорғайтындар арасындағы айырмашылықтармен

Дәл қазір біз Кабулдың үстінде американдық B52 бомбалаушы ұшағын естиміз.

Көбінесе балалар қамқорлыққа мұқтаж...

Үйлердің барлығы қирап, тұрғындары аман қалды

үйінділер…»

Мен снарядтар шашыраған балақайлар елінен келдім

Мен Кабулда тұрамын, мен 12 жастамын, мені Мусс деп атаңыз,

Отбасылар кетті, сарбаздар еденде

Қала орталығы қирап қалды, тіпті мектеп бомбаланды

Теледидардан көретіндеріңді Құдайдан сұрадым

Мен оның терезе жапқыштарын ашқанын көрдім

Күндегідей мен қирандыларды тазалаймын,

Әр түндегідей, от шашу түндерімді жарқыратады

Менің 6 ағам бар, ажал бізді ажыратады деп қорқамын.

Бұл қиын, сондықтан зымырандар бізді құтқарса деп дұға етемін

Мен университетті, толық емес жұмыс күнін армандаймын,

Мұнда шала жетілген балалар 8 жаста ересек болады,

Себептері белгісіз соғыс құрбандары,

Кейде мен велосипедпен жүремін, бірақ денелер арасында слалом жасаймын

Менің әкем ел жоғалтатын нәрсе бар деп ойлайды

Басқалар сияқты соғыс бізді жалғыз қалдырады деп үміттенемін

«Ақ үй, президент Буш ол жерде болмады.

Атап айтқанда, Америка Құрама Штаттарының ықтимал репрессияларын талқылау үшін,

бұл қазір барлығының күтетіні

Америка президенті кеше кешке кек алуға ант берді

Осы қорқынышты шабуылдардың мыңдаған құрбандары үшін біз Джордж Бушты тыңдаймыз:

Бүкіл әлем бойынша біздің әскеріміз жоғары дайындықта».

Менің атым Джордж, мен Ақ үйде тұрамын

Мен себепсіз соғысты, анда-санда менің ақыл-ойым сәтсіздікке ұшырайды,

Қиындыққа тап болдым, иығымда БҰҰ бар

Мұнай үшін өлтірсем де айнаға қараймын

Шындығында мен жек көремін, мен Бен Ладеннің басын қалаймын

Мақтанамын, тыныштықты сүйемін десем өтірік айтамын,

Тарих кітаптарында мен өз есімімді қалдырамын,

Мен президент Ковбоймын, мен соғысты көлеңкемнен тезірек жариялаймын

Мен өз халқыма сақалды адамдар Американы ұрғысы келеді деп ойлайды

Джон Керриді міндетті түрде теру үшін,

Мен дүниенің шерифімін, бастықпын, сақшымын, комиссармын

Менің Тони Блэр атты пудель бар

Мен сотталғандарды пикоузда инъекция арқылы өлтіремін

Қайда барсам да қызыл кілем төселеді

Мен әдемі уәделер үшін Нобель сыйлығына лайықпын,

Мен қателесіп жатырмын, бірақ мен ұйықтап қалыппын