Paper Boats - Silje Nergaard

How come these precious things were made to seem remote

How come the words I weighed were forced back down my throat

There was no room for honesty

No quarter that was mine

No noble cause

I tried fake a life

To fool those snapping jaws

From here I dare to launch my flimsy paper boats

I shove each gently from the shore but guard it where it floats

They must not drift too far from me I still sense danger and

They are too frail

In time they’ll catch the wind

And fly with billowed sail

Бұл қымбат дүниелер қалайша алыстай көрінді

Қалайша мен салмақтап алған сөздерім аузымнан қайта оралды

Адалдыққа орын болмады

Менікі болған бірде-бір тоқсан

Асыл себеп жоқ

Мен жалған өмірді сынап көрдім

Бұл шытырман жақтарды алдау үшін

Осы жерден мен өзімнің флимді қағаздағы қайықтарымды ұшыруға батылы бар

Әрқайсысын жағадан ақырын итеріп жіберемін, бірақ қалқып тұрған жерінен қорғаймын

Олар менен тым алыс кетпеуі керек Мен қауіпті әлі де сеземін және

Олар тым әлсіз

Уақыт өте келе олар желді ұстайды

Ал желкенімен ұшады