Угрюм река - Северные врата

Разлилась рекой широкой

По родной земле печаль

Слезы льют о сыновьях,

Что в земле сырой лежат.

Кружит ворон, кровью пьяный

Видел он лихую брань

Видел он, как меч булатный

Сокрушал чужую рать.

Ой же ветер, вознеси до неба

Матерей тот горький плач

Пусть услышит зов Кручина

И уймет тоску-печаль.

Выбрал воин волчью долю

Смерть за жизнь других принять

Если Тризну чтил он свято

Кең өзендей төгілді

Туған жерде мұң

Ұлдар үшін көз жасын төгеді,

Ылғалды жерде не жатыр.

Қанға мас болған қарға айналып жүр

Ол қорлауды көрді

Ол дамаск қылышын көрді

Өзгенің әскерін талқандады.

О, жел, аспанға көтеріл

Жылайтын аналар

Кручиннің қоңырауын естісін

Және ол сағыныш-мұңды кетіреді.

Жауынгер қасқырдың үлесін таңдады

Басқалардың өмірі үшін өлімді қабылдаңыз

Егер ол Тризнаны қасиетті түрде құрметтесе