Чернород - Северные врата

Жарким летним пламенем, да над яром утренним

Ой полыхала заря, выходите родичи

Да на жатву раннюю, ой в золотые поля

По реке широкой, уплывал далёко

пеленою белой туман, а с холмов высоких

Проходящий странник, край чудесный увидал

Говорил отец: «Берегись мой сын чужака

Хлебом не корми коль не знает он тяжкого труда

Береги свой край от лукавого, корни пустит он Да на твоей земле, приготовь ему на обед булат

Чернорода прочь гони»

Лёгкий ветер всколыхнул

Ржи колосья стройные, ворон крикнул вдалике

Встрепенулся конь мой, словно вдруг почуял

Чужака на русской земле

По реке широкой, уплывал далёко

Пеленою белой туман, на холмах высоких

Проходящий странник погрузился в вечный сон.

Жазғы ыстық жалынмен және таңғы оттың үстінде

Әй, таң атты, шықшы туыстар

Иә, ерте егінге, о, алтын алқаптарға

Кең өзенде жүзіп кетті

ақ тұман перде, және биік төбелерден

Өтіп бара жатқан кезбе, ғажайып жер көрді

Әкесі: «Балам, бейтаныс адамнан сақтан

Еңбекті білмесе нан берме

Жеріңді зұлымнан сақта, ол тамырын салады Иә, өз жеріңде, кешкі асқа дамас болат пісір.

Блэкборнды қуып жіберіңіз»

Жеңіл жел соқты

Қара құлағы жіңішке, Қарға алыстан айғайлады

Кенет сезгендей атым орнынан тұрды

Ресей жеріндегі бейтаныс

Кең өзенде жүзіп кетті

Ақ тұман жамылған, биік төбелерде

Өтіп бара жатқан қаңғыбас мәңгілік ұйқыға кетті.