Руна речь - Северные врата

В небо ясное да птицей вольною

Над родной землей да песня пусть летит

Да в сердцах людских пусть разбудит честь

И поднимет люд с колен своих

Родич вдруг поймет что рожден на свет

Править на своей земле

И роднее нет у него людей

Кроме тех что живут на ней рядом с ним

Край великий вновь да поднимется

И отцов своих стяги разовьет

И придет покой коли песнь

Моя до сердец людских дойдет

Ашық аспан мен еркін құсқа

Туған жердің үстінде, Ән ұшсын

Иә, халықтың жүрегінде намыс оянсын

Және адамдарды тізелерінен көтеріңіз

Туысы кенет оның дүниеге келгенін түсінеді

Өз жеріңде билік жүргіз

Ал оның қадірлі адамдары жоқ

Оның қасында тұратындардан басқа

Ұлы жер қайта көтеріледі

Және ол әкелерінің туын жайып тастайды

Ән болса тыныштық келеді

Менікі адамдардың жүрегіне жетеді