Сокол - Северные врата

Сокол по небу летит

Видит птицу издалека

Крови свежей глоток

Жтву полнит всегда

Бьёт без промаха он С неба падая, как стрела,

Но рождается он птенцом

Закаляют его ветра

Крылья быстрые, острый клюв

В схватке равных ему ент

Потому одинок всегда

Жизнь его — ожидание

Кто-то ищет покой

Проживая лета

В мире — Правь для него

Мудрость — в долгих веках

Птице вольной небо — дом

Правда — в ясной синеве

Пролетает жизнь как сон

Обретаешь покой в боьлбе

Сұңқар аспанға ұшады

Алыстан құсты көреді

Жаңа бір жұтым қан

Өмір әрқашан толы

Жебе боп аспаннан құлап, Қауіпсіз соғады,

Бірақ ол балапан болып туылады

Ол желге сабырлы

Қанаттары жылдам, тұмсығы өткір

Құрдастарының шайқасында

Себебі мен әрқашан жалғызбын

Оның өмірі күтіп тұр

Біреу тыныштық іздейді

Жаз бойы өмір сүру

Дүниеде - Ол үшін ереже

Даналық - ұзақ ғасырларда

Құссыз аспан - үй

Шындық ашық көк түсте

Өмір арман сияқты ұшады

Сіз шайқаста тыныштық табасыз