Вечером на лавочке - Сектор Газа

Вечером на лавочке парочка сидит,

Слышен звон тальяночки, вся деревня спит.

"Вань, о чем ты думаешь?"

- "Мань, о чем и ты."

"Ох, какие пошлые у тебя мечты."

Как бы мне её обнять,

Эх, боюсь, ядрёна мать,

Я ведь женщин никогда не обнимал.

Как рукам я волю дам,

Вдруг получишь по рогам,

Эх, попалась телка, чёрт её побрал.

Эх, попался мне чувак,

Как пенёк сидит, вахлак,

И на плечи мои руки не кладёт.

Надо как-то намекнуть,

Может, носом шмыгануть

С понтом - я замерзла, он, глядишь, поймёт.

Тут мы друг друга поняли без слов,

Ведь у нас очень чистая любовь.

Нафига слова нам, мы и так поймём

То, о чём думаем ночью мы вдвоём.

Так за плечи я обнял,

Аж со страху навонял,

Надо дальше продвигать свои дела.

Мне б её поцеловать,

Так она по роже может дать,

Вдруг она еще с мужчиной не была.

Что ж, и будем так сидеть

И на звездочки смотреть,

Хоть бы в щёчку меня чмокнул, идиот.

Надо голову склонить,

Губки бантиком сложить,

В общем, намекнуть, а он, глядишь, поймёт.

Тут мы друг друга поняли без слов,

Ведь у нас очень чистая любовь.

Нафига слова нам, мы и так поймём

То, о чём думаем ночью мы вдвоём.

Так её поцеловал,

Правда, дуба чуть не дал,

Как бы вот чего с ней сделать, вот вопрос.

Надо бы её раздеть,

А потом уж и впереть,

Так ведь можно получить за это в нос.

И чего сидит, дурак,

Не осмелится никак,

Что же лифчик на спине не расстегнёт.

Надо дать ему намёк,

Чтобы он со мной прилёг,

И раздвинуть ножки, он, глядишь, поймёт.

Тут мы друг друга поняли без слов,

Ведь у нас очень чистая любовь.

Нафига слова нам, мы и так поймём

То, о чём думаем ночью мы вдвоём

Кешке ерлі-зайыптылар орындыққа отырады,

Таляночканың сыңғыры естіледі, бүкіл ауыл ұйықтап жатыр.

— Ван, сен не ойлап отырсың?

– «Аға, сен не айтып тұрсың».

«Ойбай-ау, сенде қандай сұмдық армандар бар».

Мен оны қалай құшақтай аламын?

О, қорқамын, қайратты ана,

Мен ешқашан әйелдерді құшақтап көрген емеспін.

Қолыма қалай ерік беремін,

Сіз кенеттен мүйіз аласыз

Әй, балапан алдым, қарғыс атсын.

Е, менде жігіт бар

Тұңғиық қалай отырады, уахлак,

Ал ол менің иығыма қолын салмайды.

Қандай да бір нұсқау керек.

Мүмкін мұрныңызды иіскеңіз

Шоумен – қатып қалдым, ол, көресің, түсінеді.

Мұнда біз бір-бірімізді сөзсіз түсіндік,

Өйткені, бізде өте таза махаббат бар.

Сөзбен айтқанда, біз бәрібір түсінеміз

Түнде бірге не ойлаймыз.

Сөйтіп иығымды құшақтап алдым

Мен қорқыныштан сасып тұрмын

Біз өз ісімізді алға жылжытуымыз керек.

Мен оны сүйгім келеді

Сондықтан ол бетке бере алады,

Кенет ол әлі еркекпен бірге болмады.

Кәне, осылай отырайық

Ал жұлдыздарға қара

Бетімді бір қағып бер, ақымақ.

Басыңды еңкейту керек

Ерніңізді садаққа қойыңыз

Тұтастай алғанда, кеңес беріңіз, ол түсінеді.

Мұнда біз бір-бірімізді сөзсіз түсіндік,

Өйткені, бізде өте таза махаббат бар.

Сөзбен айтқанда, біз бәрібір түсінеміз

Түнде бірге не ойлаймыз.

Сөйтіп оны сүйді

Рас, мен емен бере жаздадым,

Онымен бірдеңені қалай жасауға болады, бұл мәселе.

Мен оны шешіндіруім керек.

Содан кейін алға,

Сондықтан оны мұрынға қабылдауға болады.

Ал ол неге отыр, ақымақ,

Батылмаңыз

Артқы жағындағы көкірекше шешілмейді.

Оған нұсқау беру керек

Оның менімен жатуы үшін,

Ал аяғын жайыңыз, ол, көресіз, түсінеді.

Мұнда біз бір-бірімізді сөзсіз түсіндік,

Өйткені, бізде өте таза махаббат бар.

Сөзбен айтқанда, біз бәрібір түсінеміз

Түнде бірге не ойлаймыз