Наркоман - Сектор Газа

Часы пробили сорок раз,

Кукушка гаркнула в трубу,

Мы колем вены каждый час,

Хоть это видел я в гробу.

Меня игла пронзит прямо в сердце,

Меня придавит насмерть колесо,

Косяк мне жгёт глаза, словно солнце,

И красный мак сотрёт меня в песок.

Кто там кричит в густом лесу?

Наверно леший встал давно,

Я наточил свою косу,

Хоть мне, признаться, всё равно.

Меня игла пронзит прямо в сердце,

Меня придавит насмерть колесо,

Косяк мне жгёт глаза, словно солнце,

И красный мак сотрёт меня в песок.

Мне между глаз попал бычок,

Оставив там индийский знак,

Закрою двери на замок

И наберу в шприц красный мак.

Меня игла пронзит прямо в сердце,

Меня придавит насмерть колесо,

Косяк мне жгёт глаза, словно солнце,

И красный мак сотрёт меня в песок.

Сағат тілі қырық рет соқты

Көкек кернейге үреді,

Біз тамырларды сағат сайын шаншып аламыз

Мен оны табыттың ішінде көрсем де.

Ине дәл жүрегімді теседі,

Дөңгелек мені өлтіреді,

Буын күн сияқты көзімді күйдіреді,

Ал қызыл көкнәр мені құмға айналдырады.

Қалың орманда кім айғайлап жатыр?

Гоблин баяғыда тұрған шығар,

Мен өрімді қайрап қойдым

Мойындасам да, маған бәрібір.

Ине дәл жүрегімді теседі,

Дөңгелек мені өлтіреді,

Буын күн сияқты көзімді күйдіреді,

Ал қызыл көкнәр мені құмға айналдырады.

Көзімнің арасында өгізім бар,

Онда үнді белгісін қалдырып,

Мен есіктерді құлыптаймын

Ал мен шприцке қызыл көкнәр саламын.

Ине дәл жүрегімді теседі,

Дөңгелек мені өлтіреді,

Буын күн сияқты көзімді күйдіреді,

Ал қызыл көкнәр мені құмға айналдырады.