Тост за прышласць - Sciana

Нас злучаць рыфмы лёсаў, і тады

Я асэнсую – звыш наканавана

Глытаць пажоўклыя і стылыя гады,

Змяніць усё, што мне імпанавала.

Я зразумею, што спадзеў накшталт

Глытка вады, калі пяршыць у горле.

Я буду шчырым носбітам парад –

Адзінае – на што яшчэ я буду здольны.

І нас памірыць удасканалены вэрлібр,

Калі пачнем шукаць паміж радкамі

Ўсе тыя словы, што раней былі,

А мы ў жыццёвым тлуме прапускалі.

Нас злучаць рыфмы лёсаў.

І гады.

Але пасля – яшчэ бязмежнасьць часу.

На тым баку яе – адны крыжы,

На гэтым – мы сёння п’ем за прышласць нашу.

Бізді тағдырдың тақпақтарымен байланыстырамыз, сосын

Мен түсінемін - бұл алдын ала жазылған

Сарғайған аязды жылдарды жұтып,

Маған ұнағанның бәрін өзгертіңіз.

Мен не күткенімді түсінемін

Тамағы шаққанда бір жұтым су.

Мен шын жүректен кеңес беруші боламын -

Жалғыз нәрсе - менің тағы не істей алатыным.

Бізді мінсіз Верлибр татуласады,

Егер біз жолдардың арасына қарай бастасақ

Бұрынғы сөздердің бәрі

Ал біз оны өмірдің қалың ортасында сағындық.

Бізді тағдырдың тақпақтарымен байланыстырамыз.

Және жылдар.

Бірақ одан кейін әлі де шексіз уақыт бар.

Оның екінші жағында - тек кресттер,

Осыған орай – бүгін біз болашағымыз үшін ішеміз.