Parao - Rubén Blades

Hay quien ve la luz al final de su tunel

Y construye un nuevo tunel, pa' no ver

Y se queda entre lo oscuro, y se consume

Lamentando lo que nunca llegó a ser

Yo no fui el mejor ejemplo y te lo admito

Fácil es juzgar la noche al otro día;

Pero fui sincero, y éso sí lo grito

Que yo nunca he hipotecado al alma mía!

Si yo he vivido parao, ay que me entierren parao;

Si pagué el precio que paga el que no vive arrodillao!

La vida me ha restregao, pero jamás me ha planchao

En la buena y en la mala, voy con los dientes pelaos!

Sonriendo y de pie: siempre parao!

Las desgracias hacen fuerte al sentimiento

Si asimila cada golpe que ha aguantao

La memoria se convierte en un sustento

Celebrando cada rio que se ha cruzao

Me pregunto, cómo puede creerse vivo

El que existe pa' culpar a los demás?

Que se calle y que se salga del camino

Y que deje al resto del mundo caminar!

A mí me entierran parao

Ay, que me entierren parao!

Ahí te dejo mi sonrisa y todo lo que me han quitao

Lo que perdí no he llorao, si yo he vivido sobrao

Dando gracias por las cosas

Que en la ruta me he encontrao

Sumo y resto en carne propia

De mi conciencia abrazao

Parao!

aunque me haya equivocao

Aunque me hayan señalao

Parao!

en agua de luna mojao

Disfrutando la memoria de los rios que he cruzao

Aunque casi me haya ahogao, sigo parao!

Parao!

Туннельдің соңында жарықты көретіндер бар

Және көрмес үшін жаңа туннель салыңыз

Және ол қараңғыда қалады және тұтынылады

ешқашан болмаған нәрсеге өкіну

Мен ең жақсы үлгі емес едім және оны мойындаймын

Келесі күні түнді бағалау оңай;

Бірақ мен шыншыл болдым, мен осылай айқайлаймын

Мен ешқашан жанымды кепілге қойған емеспін!

Мәңгілік өмір сүрген болсам, о, мені мәңгілік жерлесін;

Тізерлеп өмір сүрмейтіндердің төлеген құнын төлесем!

Өмір мені уқалады, бірақ мені ешқашан үтіктеген емес

Жақсыда да, жаманда да жалаңаш тіспен жүремін!

Күлімсіреп, тұрып: Мен әрқашан тоқтаймын!

бақытсыздықтар сезімді күшейтеді

Төзген әрбір соққыны бойына сіңірсе

Жад азық-түлікке айналады

Кез келген өзенді тойлау

Оның тірі екеніне қалай сенетініне таңғаламын

Басқаларды кінәлау үшін бар ма?

Үніңді жап, жолдан кет

Ал қалған әлем жүре берсін!

Олар мені жерлейді

О, мені жерлесін, тоқтат!

Онда мен саған күлкімді және өзімнен алынған барлық нәрсені қалдырамын

Жоғалғаным мен жыламадым, Артық ғұмыр кешсем

заттарға алғыс айту

Жолда мен таптым

Сумо және өз денеңізде демалыңыз

Ар-ұжданымды құшақтадым

Тоқта!

қателессем де

Олар маған нұсқағанымен

Тоқта!

ылғалды ай суында

Мен өткен өзендерді еске алып, рахаттанып

Суға батып кете жаздасам да, тұрмын!

Тоқта!