Qu'i Était Triste Cet Anglais - Édith Piaf, Robert Chauvigny

C'était le décor attendu

D’un bar de la Tamise

Avec son ennui répandu

Comme une fumée grise,

Son frisson de journaux froissés,

Son tintement de verres

Et les murmures étouffés

De ses clients sévères.

Qu’il était triste, cet Anglais

Dont la main du temps n’avait fait

Qu’estomper doucement les traits

De son visage.

Tout seul, immobile et muet,

Debout près du bar, il buvait.

On aurait dit qu’il revenait

D’un long voyage.

Quand il eût trop bu, tout à coup,

De ses yeux, deux larmes glissèrent.

Quelqu’un a dit: «Voilà qu’il est soûl!»

Et puis des secondes passèrent…

Pourtant, moi qui le regardais,

Ça me serrait, ça me serrait.

Je mêlais à ses pleurs secrets

La terre entière

Car je n’avais pas bien compris

Ce qu’il disait rien que pour lui:

«My beloved stayed in Paris…»

Peut-être avait-il épuisé

Toutes les aventures

Ou traînait-il un cœur usé

Par une vie trop dure.

Avait-il le spleen du marin

Pour les terres promises

Ou faisait-il un grand chagrin

D’une simple bêtise?

Qu’il était triste, cet Anglais

Que, chaque soir, je retrouvais,

Portant le poids de son secret

Impénétrable.

Tout seul, immobile et muet,

Debout près du bar, il buvait.

Le même jeu recommençait

A chaque table.

Certains le guettaient en dessous

Et les larmes les faisaient rire.

J’entendais: «Voilà qu’il es soûl!».

C’est tout ce qu’ils trouvaient à dire.

Mais quand je m’approche de lui,

Il me confia d’un air surpris:

«My beloved stayed in Paris…

Stayed in Paris…»

S’il vous plaît, barman, qu’est-ce qu’il a?

Et le barman me répondit:

«Sa bien-aimée est à Paris…

…morte, peut-être…»

«…my beloved stayed in Paris…

My beloved stayed in Paris…

In Paris… In Paris…»

Бұл күтілетін параметр болды

Темза барынан

Оның кең таралған зерігуімен

Сұр түтін сияқты,

Оның мыжылған газеттердің толқуы,

Оның көзілдірік сықырлауы

Ал күңгірт сыбырлар

Оның қатал тұтынушыларынан.

Қандай қайғылы болды, бұл ағылшын

Оны уақыт қолы жасамаған

Содан кейін сызықтарды ақырын бұлыңғырлаңыз

Оның жүзінен.

Жалғыз, тыныш және үнсіз,

Бардың жанында тұрып ішіп отырды.

Қайтып келе жатқандай көрінді

Ұзақ сапардан.

Ол тым көп ішкен кезде кенеттен,

Көзінен екі жас ағып кетті.

Біреу: «Міне, ол мас екен!

Содан секундтар өтті...

Сонда да оны бақылаған мен,

Мені қысты, мені қысты.

Мен оның жасырын көз жасына араластым

Бүкіл жер

Себебі мен түсінбедім

Оның өзі үшін айтқаны:

«Менің сүйіктім Парижде қалды...»

Мүмкін ол шаршаған болар

Барлық шытырман оқиғалар

Тозған жүректі қайда сүйреген

Тым ауыр өмірмен.

Оның матростың көкбауыры бар ма еді

Уәде етілген жер үшін

Немесе ол қатты қайғырды

Қарапайым ақымақтық па?

Қандай қайғылы болды, бұл ағылшын

Мен оны әр кеш сайын таптым,

Оның сырының салмағын көтеру

Өтпейтін.

Жалғыз, тыныш және үнсіз,

Бардың жанында тұрып ішіп отырды.

Сол ойын қайта басталды

Әр үстелде.

Кейбіреулер оны төменде қарап қалды

Ал көз жасы оларды күлдірді.

Мен естідім: «Міне, ол мас!».

Айтуға болатыны осы ғана.

Бірақ мен оған жақындағанда,

Ол маған таңдана жасырды:

«Менің сүйіктім Парижде қалды...

Парижде қалдым…”

Өтінемін, бармен, не болды?

Ал бармен жауап берді:

«Оның сүйіктісі Парижде...

...өлі, мүмкін...»

«...менің сүйіктім Парижде қалды...

Менің сүйіктім Парижде қалды ...

Парижде... Парижде...»