Dubliners - Renaud

Oh, Dublin, tu es ma «City»

Ma ville, mon pays

Coupée en deux par la Liffey si sombre

Et j’aurai beau courir partout

Dessus ce vaste monde

Je reviendrai creuser ma tombe ici

Les Dubliners comme moi

S’essayent toute la vie

De rester, d’une bière brune

Les plus fidèles amis

Et quand sonne l’heure

Comme un glas sur nos cœurs

Du dernier verre, autour de minuit

Vont chanter un poème

Aux étoiles lointaines

Vers la porte sacrée de Saint-James

La Liffey qui déchire

Notre belle ville en deux

Est si boueuse que, bientôt

Nous marcherons sur l’eau

Et sur Foley street, quand les voyous se fritent

Avec les bobbies, c’est à mains nues

Et pourtant les journaux

Déversent dans leurs mots

Plus de sang que tous les caniveaux

Ma Dublin, sous la pluie

S’inonde de lumière

Car le sourire des gens d’ici

Illumine la terre

Et Molly Malone qui pousse son chariot

En chantant «Alive, alive oh !»

Est de bronze tout comme

Le noble cœur de ces hommes

Dubliners comme moi à jamais

О, Дублин, сен менің «қаламсың»

Менің қалам, менің елім

Жартысын Лиффи өте қараңғы етіп кесіңіз

Ал мен барлық жерде жүгіруім мүмкін

Осы кең әлемде

Мен осында бейітімді қазып қайтып келемін

Дублиндіктер маған ұнайды

Бір-біріңді өмір бойы сынап көріңдер

Қалу үшін қара сыра

Ең адал достар

Ал сағаты келгенде

Жүрегіміздегі өлім қағысы сияқты

Соңғы сусын, түн ортасы шамасында

Өлең айтып береді

Алыстағы жұлдыздарға

Әулие Джеймстің қасиетті қақпасына қарай

Риппинг Лиффи

Біздің әдемі қаламыз екіге бөлінеді

Жақында лай болады

Судың үстімен жүреміз

Ал Фоли көшесінде, бұзақылар қуырылған кезде

Боббилермен бұл жалаң қолмен

Сонда да газеттер

Олардың сөздерін төгіп тастаңыз

Барлық шұңқырлардан көп қан

Менің Дублинім, жаңбырда

Жарықпен суланған

Өйткені мұндағы адамдардың күлкісі

Жерді нұрландыр

Ал Молли Мэлоун арбасын итеріп жатыр

«Тірі, тірі о!» әні.

Қола сияқты

Бұл кісілердің асыл жүректері

Дублиндіктер мені мәңгі ұнатады