Corsic'armes - Renaud

On se connaissait peu, je le croisais parfois

Dans un bar parisien, à deux pas de chez moi

Nous buvions quelques verres jusque tard dans la nuit

Était-ce le chemin pour devenir amis?

Il m’expliquait sa terre, son peuple, son pays

J'écoutais en silence, attendri

Me parlait d’Ajaccio, de Calvi, de Bastia

Des corrompus notoires, des élus, des mafias

Et des encagoulés réunis au fond des bois

Pour défier la justice et ce putain d’Etat

Moi qui’ai toujours aimé tous les Robins des Bois

Les peuples insoumis, j’aimais ça

Il s’est fait buter un soir aux abords du maquis

Il s’est fait flinguer, pourquoi?

Par quel ennemi?

Avait-il tué d’abord pour être tué aussi?

Était-il un rebelle?

Était-il un bandit?

Tu me manques ce soir, je parle de toi

A ta douce compagne qui pleure près de moi

Les mots qu’elle ne dit pas, c’est la loi de l’Omerta

De ce pays que j’aime quand il vit libre, épanoui

Loin du bruit, d’la fureur des fusils

Біз бір-бірімізді жақсы танымайтынбыз, мен онымен кездесіп қалатынмын

Менің үйіме жақын Париж барында

Түнге қарай біраз іштік

Дос болудың жолы осылай болды ма?

Ол маған жерін, халқын, елін түсіндірді

Мен үнсіз, нәзік тыңдадым

Аяччо, Кальви, Бастия туралы айтып берді

Атышулы жемқорлар, сайланған шенеуніктер, мафиялар

Ал капюшон киген адамдар орманның тереңіне жиналды

Әділдікке және осы бейшара мемлекетке қарсы тұру

Мен Робин Гудтарды әрқашан жақсы көретінмін

Бүлікшіл халықтар, маған ұнады

Бір күні кешке ол макизаның қасында соққыға жығылды

Ол атып кетті, неге?

Қандай жау арқылы?

Ол да өлтірілу үшін бірінші өлтірді ме?

Ол бүлікші болды ма?

Ол бандит болды ма?

Мен сені сағындым бүгін кешке мен сен туралы айтып жатырмын

Жанымда жылаған тәтті серігіңе

Оның айтпайтын сөздері, бұл Омерта заңы

Мен жақсы көретін бұл ел, ол еркін өмір сүрсе, орындалады

Шудан, мылтықтардың қаһарынан алыс