Deathbed - Relient K, Jon Foreman

I can smell the death on the sheets covering me

I can’t believe this is the end

But this is my deathbed, I lie here alone

If I close my eyes tonight, I know I’ll be home

The year was 1941

I was eight years old and far, far too young

To know that the stories of battles and glory

Was a tale a kind mother made up for her son

You see, Dad was a traveling preacher

Teachin' the words of the Teacher

But mother had sworn he went off to the war

And died there with honor

Somewhere on a beach there

But he left once to never return

Which taught me that I should unlearn

Whatever I thought a father should be

I abandoned that thought like he abandoned me

By forty-seven, I was fourteen

I’d acquired a taste for liquor and nicotine

I smoked until I threw up

Yet I still lit 'em up for thirty more years

Like a machine

So right there you have it

That one filthy habit

Is what got me where I am today

I can smell the death on the sheets covering me

I can’t believe this is the end

I can hear those sad memories still haunting me

So many things I’d do again

But this is my deathbed, I lie here alone

If I close my eyes tonight, I know I’ll be home

Got married on my twenty-first

Eight months before my wife would give birth

It’s easier to be sure you love someone

When her father inquires with the barrel of a gun

The union was far from harmonious

No two people could have been more alone than us

The years would go by and she’d love someone else

And I realized I hadn’t been loved yet myself

From there it’s your typical spiel

Yeah, if life was a highway, I was drunk at the wheel

I was helping the loose ends all fall apart

Yeah, I swear I was destined to fail, and fail from the start

I bowled about six times a week

A bottle of Beam kept the memories from me

Our marriage had taken a seven-ten split

And along with my pride, the ex-wife took the kids

I can smell the death on the sheets covering me

I can’t believe this is the end

I can hear those sad memories still haunting me

So many things I’d do again

But this is my deathbed, I lie here alone

If I close my eyes tonight, I know I’ll be home

I was so scared of Jesus, but He sought me out

Like the cancer in my lungs that’s killing me now

And I’ve given up hope on the days I have left

But I cling to the hope of my life in the next

Then Jesus showed up said, «Before we go up

I thought that we might reminisce

See, one night in your life when you turned out the lights

You asked for and prayed for My forgiveness»

«You cried, wolf

The tears they soaked your fur

The blood dripped from your fangs

You said, 'What have I done?'

You loved that Lamb

With every sinful bone

And there you wept alone

Your heart was so contrite

You said, 'Jesus, please forgive me of my crimes

Sanctify this withered heart of mine

Stay with me until my life is through

And on that day, please take me home with You'»

I can smell the death on the sheets covering me

I can’t believe this is the end

I can hear You whisper to me, «It's time to leave

You’ll never be lonely again»

But this was my deathbed, I died there alone

When I closed my eyes tonight, You carried me home

I am the Way

Follow Me and take My hand

And I am the Truth

Embrace Me and you’ll understand

And I am the Life

And through Me, you’ll live again

For I am Love

I am Love

I, I am Love

Үстімді жабатын жаймалардан өлімнің иісін сезіп тұрмын

Мұның соңы екеніне сене алмаймын

Бірақ бұл менің өлім төсегім, мен мұнда жалғыз жатырмын

Егер мен бүгін кешке көзімді жұмсам, мен үйде боламын

1941 жыл болды

Мен сегіз жаста болдым және өте жас едім

Шайқастар мен даңқ туралы әңгімелерді білу

Мейірімді ана ұлы үшін ойлап тапқан ертегі еді

Көрдіңіз бе, әкем саяхатшы уағызшы болған

Мұғалімнің сөздерін үйрету

Бірақ анасы оның соғысқа аттанғанына ант берді

Сол жерде абыроймен қаза тапты

Жағажайдың бір жерінде

Бірақ ол ешқашан оралмау үшін бір рет кетіп қалды

Бұл маған бұны білмеймін

Мен әке қандай болуы керек деп ойладым

Ол мені тастағандай, мен бұл ойдан бас тарттым

Қырық жетіде мен он төртте болдым

Мен ішімдік пен никотиннің дәмін білдім

Мен құсқанша темекі тарттым

Сонда да мен оларды тағы отыз жыл бойы жандырдым

Машина сияқты

Сондықтан дәл сізде бар

Сол бір лас әдет

Мен бүгін қайда екенімді білдім

Үстімді жабатын жаймалардан өлімнің иісін сезіп тұрмын

Мұның соңы екеніне сене алмаймын

Сол мұңды естеліктер әлі күнге дейін мені мазалайтынын естимін

                      қайтадан                                                                                                                  

Бірақ бұл менің өлім төсегім, мен мұнда жалғыз жатырмын

Егер мен бүгін кешке көзімді жұмсам, мен үйде боламын

Жиырма бірінші жасымда тұрмысқа шықтым

Әйелім босанарға сегіз ай қалғанда

Біреуді жақсы көретініңізге сенімді болу оңайырақ

Әкесі мылтық ұңғысымен сұрағанда

Одақ үйлесімділіктен алыс болды

Бізден артық екі адам жалғыз бола алмас еді

Жылдар жүреді және ол басқа біреуді жақсы көреді

Мен өзімді әлі жақсы көрмегенімді түсіндім

Міне, бұл сіздің әдеттегі ойыныңыз

Иә, өмір тас жол болса, мен рульде мас болдым

Мен босаған ұштардың үзілуіне көмектестім

Иә, ант етемін, мен басынан бастап сәтсіздікке ұшырадым

Мен аптасына алты рет боулинг  ойнадым

Beam бөтелкесі менден естеліктер қалдырды

Біздің неке жеті-он бөлінді

Менің мақтанышыммен бірге бұрынғы әйелі балаларды алып кетті

Үстімді жабатын жаймалардан өлімнің иісін сезіп тұрмын

Мұның соңы екеніне сене алмаймын

Сол мұңды естеліктер әлі күнге дейін мені мазалайтынын естимін

                      қайтадан                                                                                                                  

Бірақ бұл менің өлім төсегім, мен мұнда жалғыз жатырмын

Егер мен бүгін кешке көзімді жұмсам, мен үйде боламын

Мен Исадан қатты қорықтым, бірақ Ол мені іздеді

Менің өкпемдегі қатерлі ісік сияқты, мені өлтіреді

Мен қалған күндерімнен үмітімді үздім

Бірақ мен болашақ өмірім үміт бекемін

Сонда Иса келіп: «Біз көтерілмес бұрын

Мен еске түсіре аламыз деп ойладым

Қараңызшы, өміріңізде бір түнде шамды сөндіргенде

Сіз Менен кешірім сұрап, дұға еттіңіз»

«Сен жыладың, қасқыр

Көз жасын олар сіздің жүніңізді сіңірді

Азу тістеріңнен қан тамды

Сіз: "Мен не істедім?"

Сен сол Тоқтыны жақсы көрдің

Әрбір күнәкар сүйекпен

Сонда сен жалғыз жыладың

Сенің жүрегің қатты қайғырды

Сіз: “Иса, мені күнәларымды кешіре гөр

Менің мына құрғаған жүрегімді қасиетті ет

Менің өмірім біткенше менімен бол бол

Сол күні мені үйге ертіп кетіңізші'»

Үстімді жабатын жаймалардан өлімнің иісін сезіп тұрмын

Мұның соңы екеніне сене алмаймын

Маған сыбырлап жатқаныңызды естимін: «Кететін уақыт келді

Сіз енді ешқашан жалғыз болмайсыз»

Бірақ бұл менің өлім төсегім болды, мен сол жерде жалғыз өлдім

Бүгін түнде көзімді жамсам, үйге алып кеттің

Мен Жолмын

Маған еріп қолымды ұстаңыз

Ал мен  ақиқатпын

Мені құшақтаңыз, сонда түсінесіз

Ал мен өмірмін

Мен арқылы сіз қайтадан өмір сүресіз

Өйткені мен махаббатмын

Мен Махаббатбын

Мен, мен махаббатмын