Mann aus Stein - PTK

Die Straßen schmelzen und wir hinterlassen Fußabdrücke

Wo wir chillen war uns immer wichtiger als Schulabschlüsse

Wutausbrüche, Stress zuhause

Tür zugeknallt — verbring die Nächte draußen

Räuberleiter über Zäune, Hunde die bellen

So lange auf Open-Air bis die Bullen sie sprengen

Wir sehen morgens den Mond und Abends die Sonne

Ein Pulsschlag wie afrikanische Trommeln

Wir sind irgendwie in die Jahre gekommen

Wir hatten nie was zu verlieren also haben wir gewonnen

Und wir hatten nie was, wenn dann hatten wir was satt

Wenn du mitläufst gehst du unter hier im Schatten dieser Stadt

Deshalb machen wir Krach wie ein Hochzeitskonvoi

Unser Körper ist auf Hass, unser Kopf leicht betäubt

Der Himmel hat die Farbe von Shisha-Kohle

Und wir fliegen durch die Nacht wie Patronen

Hand aufs Herz, leg deine Hand auf meins

Und für mein ganzes Leid aus all der Zeit

Was passiert ist härtet ab — Ich bin ein Mann aus Stein

Leben ist ein See, ich spring mit Anlauf rein

Ein schöner Tag in dieser hässlich kranken Welt

Wir schmücken diese Stadt bis sie uns endlich mal gefällt

Ein bisschen Farbe kann die Wände etwas ändern

Hier hängen selbst bemalte Transparente aus den Fenstern

Die Skyline voller Kräne, man sieht hier die Sterne nicht

Alles eine Baustelle, die niemals fertig wird

Ich seh die Welt wie durch ein Kaleidoskop

Irgendwo aufwachen und keine Ahnung wo

Zeit mit Flachmännern und Pappbechern regelmäßig totschlagen

Keine Bar — mein Tresen ist ein Stromkasten

Die grauen Tage ziehn mich runter, doch vergesse sie

Die Leute um mich rum sind bunter als Konfetti —

Deutsche und Kannacks, Rastafaris und Bladdies

Wir hängen am Kanal und hören arabischen Reggae

Ich pendel seit ich denken kann schon zwischen den Kulturen

Denn das wichtigste Wissen kriegst du nicht in unseren Schulen

Und wieder nichts fürs Leben gelernt

Nebenbei brech ich einem guten Mädchen das Herz

Glitzer im Gesicht, kurze Röcke, enge Leggins

Sieht aus wie ne Ballade, doch sie spricht wie Heavy Metal

Alles was bleibt is ne Rose aus ihrem Haar

Und vier Schwarz-Weiss-Bilder aus nem Fotoautomat

Und ein bisschen was fürs Leben gelernt

Doch alles wie ein schlechter Scherz

Ich nehm es nicht ernst

Көшелер еріп, біз із қалдырамыз

Біз үшін қай жерде демалатынымыз әрқашан мектеп дәрежесінен маңыздырақ болды

Ашулану, үйдегі күйзеліс

Есік қағылды - түнді далада өткізу

Қоршаулардың үстіндегі қарақшылар, иттер үреді

Полицейлер оларды жарып жібергенше, ашық аспан астында ұзақ уақыт

Таңертең айды, кешке күнді көреміз

Африкалық барабандар сияқты импульс

Жылдар өте келе жатырмыз

Бізде ешқашан жоғалтатын ештеңе болған жоқ, сондықтан жеңдік

Ал бізде ешқашан ештеңе болған емес, біз тойған кезде

Жүгіріп жүрсең, мына қаланың көлеңкесінде астына түсесің

Сол себепті той колоннасындай шу шығарамыз

Денеміз жеккөрінішті, басымыз аздап ұйып қалды

Аспан - кальян көмірінің түсі

Ал біз түнде оқ сияқты ұшамыз

Жүрегіңді кесіп, қолыңды менің қолыма қой

Және осы уақыт бойы көрген азаптарым үшін

Оқиғаның қатуы — Мен тас адаммын

Өмір – көл, Мен жүгіріп жүгіремін

Мына шіркін ауру дүниедегі әдемі күн

Біз бұл қаланы ұнатқанша безендіреміз

Аздап бояу қабырғаларды біршама өзгерте алады

Мұнда терезелерде өздігінен боялған баннерлер ілінеді

Аспан сызығы тырналарға толы, мұнда жұлдыздар көрінбейді

Мұның бәрі ешқашан бітпейтін құрылыс алаңы

Мен әлемді калейдоскоп арқылы көремін

Бір жерде оянып, қайда екенін білмеймін

Жамбас колбалары мен қағаз шыныаяқтармен уақытты үнемі өлтіру

Штанга жоқ - менің есептегішім электр қорабы

Сұр күндер мені төмен түсіреді, бірақ оларды ұмытыңыз

Менің айналамдағы адамдар конфеттиге қарағанда түрлі-түсті

Немістер мен каннактер, растафарийлер мен бладдилер

Біз каналдың жағасында қыдырып, араб реггилерін тыңдаймыз

Мен есімде қалғанша мәдениеттер арасында жүріп келемін

Өйткені сіз біздің мектептерде ең маңызды білімді алмайсыз

Және өмір бойы ештеңе үйренген жоқ

Оның үстіне жақсы қыздың жүрегін жаралаймын

Бетіндегі жылтыр, қысқа юбка, тар леггинстер

Балладаға ұқсайды, бірақ ол ауыр метал сияқты сөйлейді

Оның шашынан шыққан раушан гүлі ғана қалды

Ал фотостендтен төрт ақ-қара сурет

Және өмір бойы біраз нәрсе үйренді

Бірақ бәрі жаман әзіл сияқты

Мен оны шындап қабылдамаймын