Карантин - Проект Увечье

Тише, мыши, можно жить с болью на сердце вышитой

Сколько лет прожито, вскормлено, взрощено, спизженно

Сегодня ты женат, и вижу — детишки и хижина,

А завтра только вороньё кричит над гладью выжженной

Мною не движет провидение, не руки всевышнего

Из чащи вышел на мольбы тут за колючку с вышками

Канючат — «мы же не хотим войны, хотим лишь выжить»

Но словив пинок спины пониже просто к чёрту вышибут

И тут парниши мне шипят — «не раскачивай лодку»

Просто продолжай носить колодки и глотать перловку

Раз пиздел за лобби их — тебя купил Госдеп, Лондон

Че те надо?

Водка и пилотки под дабстеп плотный

Можно быть простым и голодным, подостыл след галопом

Ускакавших за бугор, к чертям послав местные хлопоты,

А хочу видеть народ свой не тёмным холопом

Тонущим в развратах кутежей и пьянства болотах

Тыныш, тышқандар, жүрегіңе кестеленген азаппен өмір сүруге болады

Қанша жыл өмір сүрді, тамақтандырды, өсірді, spizzhenno

Бүгін сіз үйленгенсіз, мен көріп тұрмын - балалар мен саятшылық,

Ал ертең күйдірілген бетінде қарға ғана жылайды

Мен Алла Тағаланың қолымен емес, мейіріммен емес

Мен мұнаралары бар тікенді сұрап дұға ету үшін қалың тоғайдан шықтым

«Біз соғысты қаламаймыз, тек аман қалғымыз келеді»

Бірақ егер сіз артқы жағынан төменнен тепкенді ұстасаңыз, олар сізді тозаққа апарады

Содан кейін жігіттер маған ысқырды - «қайықты шайқамаңыз»

Тек қорларды киіп, арпаны жұтып қойыңыз

Бірде сіз оларды лобби үшін ұрдыңыз - сізді Мемлекеттік департамент, Лондон сатып алды

Сен нені қалайсың?

Арақ және тығыз дабстеп қақпақтары

Сіз қарапайым және аш бола аласыз, соқпақ жылдам суыды

Төбеден өтіп, жергілікті қиындықтарды тозаққа жіберіңіз,

Ал мен халқымды қара құл емес көргім келеді

Көңіл-күй мен маскүнемдіктің азғындық батпағына батып кету