Твой дорогой Н - Проект Увечье

Она надежно меня спрячет, словно Кинг-Конг,

Ревет мотор, ее зрачки — это пинг-понг, мячик.

На трубке новый R’n’B-рингтон

Бренчал заманчиво, подначивая местных мачо.

Но я краду тебя у всех насильно,

Потом теряемся в жилом массиве,

Салон такси, на кресле тело разлеглось пассивно,

Хочешь сильно — отдашься просто за «спасибо».

Любой из твоих бывших, б*ять, прямиком сквозь сеть вен

Разум в клеть — плен, так много сорванных девстенных п*ев,

Естественный ход, если рассудок — посредственный тлен.

Без метидации практик даосов,

Открою для тебя нирвану на слизистой носа.

Слижи эти остатки со слизистой десен,

Сквозь бездонные колодцы глаз просочится космос.

Зрачок опять ползет под веко,

На юных дур охотятся хищные вещи века.

Давай наложим на запреты вето,

К черту их советы, наслаждение — наш главный вектор.

Делить меня ты не намерена,

Намеренно владеть тобой в салоне мерина.

Твой самый первый и единственный по самый гроб,

Но разрази вас гром, таких, как ты, имел немерено.

Припев:

Но я способен снять груз с твоих плеч,

И за собою в нирвану увлечь.

Забей на все, пускай твердят: «Игра не стоит свеч»,

Но с тобою до конца твой дорогой Н.

Нас познакомила твоя подруга,

В клубе, где проводит ночи вся округа,

И я был признанной звездой того узкого круга,

С тех пор мы вместе, это круто, наутро трудно.

Ноздри, пудра, со мной ты заодно покуда

Кумаром путало над нами звездно-снежный купол,.

Белый налет покроет, как известка, нежно губы,

В крови кубы, сознание в районе Кубы.

Твердит мамаша, что я не к добру,

Ведь тебя больше не прет никто, так как я пру.

Мне отказать — невыносимый труд,

Без сил к утру на пол сползет обессиленный труп.

О да, я поимел твой сочный ***,

За домами медленно скрывается солнечный круг.

Войду в тебя и всё, что было до меня сотру,

К зависти подруг, одновременно нежен и груб.

Забыты беды все, что раньше были,

Каким я нравлюсь тебе больше — кристаллом, пылью?

Готов принять любую форму, эйфории крылья

Вознесут над миром скучных лиц, типичных Лузервиллю.

Скрючатся пальцы, сорвав заусенцы,

Наслаждения стон затихнет в железобетонных секциях,

Я растекусь по твоим венам огненной эссенцией,

Поверь, что это куда больше, чем выдержит сердце.

И снова смерть оставит нежно

Последний поцелуй на губах посиневших,

От передоза.

Я новую найду, конечно,

Схожую с тобою внешне.

Спи, моя белоснежка.

Сколько таких еще в столице?

После свидания со мной труп заберет полиция,

В моей коллекции их имена, улыбки, лица,

Твой дорогой Н. — прирожденный убийца.

Припев:

Но я способен снять груз с твоих плеч,

И за собою в нирвану увлечь.

Забей на все, пускай твердят: «Игра не стоит свеч»,

Но с тобою до конца твой дорогой Н.

Ол мені Кинг Конг сияқты қорғайды

Мотор гуілдейді, оның қарашықтары пинг-понг добы.

Тұтқадағы жаңа R'n'B рингтоны

Шыңғырлау жергілікті мачоларды мазақ етіп, еліктірді.

Бірақ мен сені барлығынан күшпен ұрлап аламын,

Содан кейін біз тұрғын ауданда адасып кетеміз,

Такси салоны, дене орындыққа пассивті жатты,

Қатты қаласаңыз, тек "рахмет" үшін бас тартасыз.

Сіздің кез келген бұрынғы, ф*cking, тікелей тамырлар желісі арқылы

Тордағы ақыл - тұтқында, сонша жұлып алған п * ев,

Табиғи қадам, егер себеп орташа ыдырау болса.

Даосизм тәжірибесінің медитациясынсыз,

Мен сізге мұрынның шырышты қабатындағы нирвананы ашамын.

Бұл қалдықтарды қызыл иектің шырышты қабығынан сүртіңіз,

Көздің түбі жоқ ұңғымаларынан ғарыш сіңеді.

Қарашық тағы да қабақтың астына түседі,

Жас ақымақтарды ғасыр жыртқыштары аңдыды.

Тыйым салуға вето қояйық

Олардың кеңестерімен, ләззат - біздің негізгі векторымыз.

Сіз мені бөлгіңіз келмейді

Сізді жылқылар салонында әдейі иемдену.

Сіздің алғашқы және жалғыз табытыңыз,

Бірақ күн күркіреді, сіз сияқты адамдар сансыз болды.

Хор:

Бірақ мен сенің иығыңдағы жүкті алып тастай аламын,

Сізді нирванаға апарыңыз.

Бәрін ұмыт, «ойынның шырағы жоқ» десін.

Бірақ сізбен соңына дейін, қымбатты Н.

Бізді досың таныстырды

Бүкіл аудан түндейтін клубта

Мен сол тар шеңбердің танымал жұлдызы болдым,

Содан бері біргеміз, күн салқын, таңертең қиын.

Танау, ұнтақ, сен менімен біргесің

Құмар үстіміздегі жұлдызды-қарлы күмбезді шатастырды.

Ақ тақта әк сияқты жұмсақ еріндерді жабады,

Кубаның қанында, Куба аймағында сана.

Анам мен жақсы емеспін деп,

Өйткені, енді мен сияқты сені ешкім асықпайды.

Менен бас тарту - адам төзгісіз жұмыс,

Күш болмаса, таңға қарай қажыған мәйіт еденге сырғып түседі.

О, иә, мен сенің шырынды қызыңды ұрдым,

Үйлердің артында күн шеңбері баяу жоғалып барады.

Мен саған кіріп, алдымдағының бәрін өшіремін,

Достарының қызғанышына, сонымен бірге жұмсақ және дөрекі.

Бұрынғы барлық қиыншылықтар ұмытылады,

Сізге маған не ұнайды - кристал, шаң?

Кез келген пішінді қабылдауға дайын, эйфориялық қанаттар

Лосервиллге тән қызықсыз жүздер әлемінен жоғары көтерілді.

Саусақтар бұралып, бөртпелерді жұлып алады,

Темірбетонды секцияларда ыңыранудың рахаты басылады,

Мен сенің тамырыңнан оттай боп ағып өтемін,

Маған сеніңіз, бұл сіздің жүрегіңіз көтере алмайды.

Және тағы да өлім ақырын кетеді

Көк еріндердегі соңғы сүйіс,

Артық дозаланудан.

Мен, әрине, жаңасын табамын

Сыртқы түрі сізге ұқсайды.

Ұйықта, аппақ қарым.

Елордада бұлардың қаншасы бар?

Менімен кездескен соң мәйітті полиция алып кетеді,

Менің коллекциямда олардың есімдері, күлкілері, жүздері,

Сіздің қымбатты Н. - тумысынан өлтіруші.

Хор:

Бірақ мен сенің иығыңдағы жүкті алып тастай аламын,

Сізді нирванаға апарыңыз.

Бәрін ұмыт, «ойынның шырағы жоқ» десін.

Бірақ сізбен соңына дейін, қымбатты Н.