Подморозило - Проект Увечье

Словно черный кот пробежит, одев маски вражин

Обвиним — вот этот скуп, как жид, че-то пиздел, кажись

Кто там сделал для кого, скажи, напряг до дрожи жил

Ощетинимся, будто противотанковые ежи

Пойти в атаку, ожив, спасибо, так бы и жил

Как жил.

Поверь, меня беситься не заставил жир

Может не отдал бы за вас жизнь, но не вини во лжи

Я вообще на дрязги хуй ложил и надо б уложить

В голове новый расклад, оскал, как церковный раскол

Истаскал все аргументы «за», но тут не столько скорбь

Сколько безысходность осознания, что так близко

За благопристойной вывеской может таиться скот

Вижу — беспредел тут ментовской, бабосик и братва

Мигом и тебя забросят в ад, помни 282

Помни осень, нам подарен шанс швырять оземь слова

В тех, кого бы надо целовать, летят пули и брань

Братские сердца разделит грань, не пройден тест-драйв

Можно врать себе, но на чужом горбу не въедешь в рай

И с кем останешься ты, выбирай

За окном опять ветки покроет ледяная проседь

Все идет как шло, ха, просто подморозило

Мы просто врозь теперь, порвался невидимый тросик

И это не конец весны, просто подморозило

Опять тепла у неба просим, рябины грозди

Алеют, не переживай, значит подморозило

В аллеях снег, и нас тут нет, да и не было вовсе

Никаких таких «нас», это просто подморозило

Пусть накроет грусть, я не горжусь за все, что вытворял

Гонору благодаря, слал на хуй, врубал тупаря

Братьев укорял, мой путь лежит среди топей, коряг

Копий, что творят эти певцы, что правдой не горят

И вместо сплоченности друзей, ты снова вбитый клин

Снова там кого-то упекли, доведя до петли

Снова там хмурые небеса и строй могильных плит

Снова тот листок, поверх которого душу излил

Тонут корабли доверия в моря ссор.

Так избит

Этот вздор испив, выносим мигом ведь сор из избы

Нам нужна сплоченность, нужен мир, нужен искренний миг

Нужно злость искоренить, что ест нас изнутри самих

Все перечеркну крест-накрест я, нужно начать с нуля

Новый трек, новый альбом, опять заметки на полях

Если не по нраву, че терпеть?

Ну, конечно, валяй

Удаляй (Удаляй, удаляй, удаляй)

За окном опять ветки покроет ледяная проседь

Все идет как шло, ха, просто подморозило

Мы просто врозь теперь, порвался невидимый тросик

И это не конец весны, просто подморозило

Опять тепла у неба просим, рябины грозди

Алеют, не переживай, значит подморозило

В аллеях снег, и нас тут нет, да и не было вовсе

Никаких таких «нас», это просто подморозило

(Морозило, морозило, морозило

Подморозило, морозило, морозило

Подморозило, морозило, морозило)

Жаудың бетпердесін киіп, қара мысық жүгіретіндей

Айыптайық – мынау сараң, еврей сияқты, бірдеңені былғап қойған сияқты,

Кім кім үшін істеді, айтшы, дірілдеп өмір сүрді

Біз танкке қарсы кірпідей қылшық етеміз

Шабуылға шығыңыз, өмірге келіңіз, рахмет, мен осылай өмір сүрер едім

Ол қалай өмір сүрді.

Маған сеніңіз, май мені ашуландырмады

Мүмкін мен сен үшін өмірімді бермес едім, бірақ өтірік кінәлама

Жалпы, мен дау-дамайларды қоямын, оны қою керек

Менің басымда шіркеудің бөлінуі сияқты күлімсіреу, жаңа теңестіру бар

Мен «үшін» барлық аргументтерді таустым, бірақ онша қайғы жоқ

Соншалықты жақын сананың үмітсіздігі қаншама

Ірі қара мал лайықты белгінің артында қалуы мүмкін

Түсінемін, мұндағы заңсыздық полицейлер, бабосиктер мен жігіттер

Әп-сәтте олар сені тозаққа лақтырады, есіңде болсын 282

Күзді есіңе түсір, бізге сөзді жерге лақтыруға мүмкіндік беріледі

Сүйу керек адамдарда оқ пен қорлық ұшады

Бауырлас жүректер желіні бөліседі, сынақ жүргізу сәтсіз аяқталды

Сіз өзіңізді өтірік айта аласыз, бірақ сіз біреудің өркешімен жұмаққа кірмейсіз

Ал кіммен қалатыныңызды таңдаңыз

Терезенің сыртында бұтақтар қайтадан мұздай сұр шаштармен жабылады

Бәрі өз ретімен жүреді, ха, қатып қалды

Біз енді бөлекпіз, көрінбейтін кабель үзілді

Бұл көктемнің соңы емес, ол жай ғана қатып қалды

Тағы да біз аспаннан жылу, тау күлінің шоқтарын сұраймыз

Олар қызарып жатыр, алаңдамаңыз, бұл суық дегенді білдіреді

Аллеяларда қар жауды, біз мұнда жоқпыз, мүлде болмадық

Ондай «біз» жоқ, ол қатып қалды

Мұң қаптасын, Мен мақтанбаймын әр істеген ісіме

Амбицияның арқасында ол дикке жіберді, мылқауды айналдырды

Ағаларымды сөктім, жолым батпаққа, шұңқырға

Бұл әншілер жасайтын көшірмелер шындыққа жанаспайды

Ал достардың ынтымақтастығы орнына сен тағы да сынасың

Қайтадан біреуді ілгекке апарып әкелді

Тағы да мұңды аспан мен қабір тастарының жүйесі

Тағы да сол жапырақ, Оның үстіне жанын төккен

Сенім кемелері дау-дамай теңізіне батып барады.

Солай ұрды

Осы ақымақтықты ішкеннен кейін біз бірден лас зығырды лашықтан шығарамыз

Бірлік керек, татулық керек, шынайы сәт керек

Бізді ішімізден жейтін ашуды жоюымыз керек.

Мен бәрін көлденең кесіп өтемін, нөлден бастау керек

Жаңа трек, жаңа альбом, тағы да маржиналдық ноталар

Ұнамаса, неге шыдайсың?

Жақсы, әрине, алға

Жою (жою, жою, жою)

Терезенің сыртында бұтақтар қайтадан мұздай сұр шаштармен жабылады

Бәрі өз ретімен жүреді, ха, қатып қалды

Біз енді бөлекпіз, көрінбейтін кабель үзілді

Бұл көктемнің соңы емес, ол жай ғана қатып қалды

Тағы да біз аспаннан жылу, тау күлінің шоқтарын сұраймыз

Олар қызарып жатыр, алаңдамаңыз, бұл суық дегенді білдіреді

Аллеяларда қар жауды, біз мұнда жоқпыз, мүлде болмадық

Ондай «біз» жоқ, ол қатып қалды

(Мұздату, мұздату, мұздату

Мұздату, мұздату, мұздату

Мұздату, мұздату, мұздату)