Вечерний звон - Песняры

Вечерний звон, вечерний звон!

Как много дум наводит он

О юных днях в краю родном,

Где я любил, где отчий дом,

И как я, с ним навек простясь,

Там слушал звон в последний раз!

Уже не зреть мне светлых дней

Весны обманчивой моей!

И сколько нет теперь в живых

Тогда веселых, молодых!

И крепок их могильный сон;

Не слышен им вечерний звон.

Лежать и мне в земле сырой!

Напев унывный надо мной

В долине ветер разнесет;

Другой певец по ней пройдет,

И уж не я, а будет он

В раздумье петь вечерний звон!

Кешкі қоңырау, кешкі қоңырау!

Ол қаншама ой әкеледі

Туған жерде жас күндер туралы,

Мен сүйген жер, әкемнің үйі қайда,

Ал мен сияқты онымен мәңгі қоштасып,

Сол жерде мен соңғы рет қоңырауды тыңдадым!

Мен енді жарқын күндерді көрмеймін

Менің алдамшы көктемім!

Ал қазір қаншасы тірі емес

Сонда көңілді, жас!

Ал олардың ауыр ұйқысы күшті;

Олар кешкі қоңырауды естімейді.

Мен дымқыл жерге жат!

Менің үстімде мұңлы ән

Алқапта жел соғады;

Онымен басқа әнші жүреді,

Мен емес, ол болады

Ойланып, кешкі қоңырауларды шырқаңыз!