Sanctuary Act Iii: Exiled to the Void - Persefone

Night falls, horror stabs the living

With furious anger harvests are drowned

Like death seeding the seeds of pain

Drying the open land, wiping out any sign of life

Clouds will cross the skies more than a thousand times

Before men can see their land thrive again

And a thousand thunders will sound,

And a thousand thunders will explode

No longer hears the crying of desperate souls

No longer sees the horror in their faces

Only sees deathly souls crawling like a serpent

Famine strikes

Clouds will cross the skies more than a thousand times

Before men can see their land bloom again

And a thousand thunders will explode

After nine days searching for her

She ran away looking for shelter

Found her place in an unknown land

In a far away kingdom of the sand

Peace of mind is hard to find

She found a way out of her suffering

Just when about to let it all go

Uncertainty made her feel alone

Signs came in mysterious ways

Whispers from the wind — forget all about it

Clouds in the sky showed the way — fall into oblivion

Rain fell hard … it could be heard — forgive

Your thoughts are destroying you

The earth suffers the consequences of your acts

Abandon this mad crusade you’ve get into

And return to the place you belong to

Her feelings for him have changed with time

The lord of the underworld conquered her heart

Rumours say that she is not coming back

She doesn’t want to come back

No — I don’t want to believe the words you tell

Lies — You only lie to blind my wounded heart

No I won’t

I won’t be fooled by your words

You won’t poison my thoughts

I hold the truth in my mind

I’m lead by my soul to Core

The Lord of the skies, Father of gods

Got back to his throne denied by the Light

His aura vanished like the mist and a figure appeared

The wind rider

Түн түседі, қорқыныш тірілерді пышақтайды

Қаһарлы ашумен егіндер суға батады

Азаптың тұқымын себетін өлім сияқты

Ашық жерді кептіру, кез келген тіршілік белгісін өшіру

Бұлттар аспанды мыңнан астам кезіп өтеді

Ер адамдар өз жерінің гүлденгенін көрмей тұрып

Мыңдаған күн күркіреді,

Мыңдаған найзағай жарылады

Үмітсіз жандардың жылағаны енді естілмейді

Бұдан былай олардың қарсыласын көрмейді

Тек жыландай жорғалап бара жатқан өлімші жандарды көреді

Ашаршылық басады

Бұлттар аспанды мыңнан астам кезіп өтеді

Адамдар өз жерінің гүлденгенін көрмей тұрып

Мыңдаған найзағай жарылады

Тоғыз күннен кейін оны іздеді

Ол баспана іздеп қашып кетті

Белгісіз елден өз орнын тапты

Алыстағы құм патшалығында

Жан тыныштығын табу қиын

Ол азаптан құтылудың жолын тапты

Барлығы барған кезде

Белгісіздік оны жалғыз сезінді

Белгілер  жұмбақ жолмен келді

Желден сыбырлар — мұның бәрін ұмыт

Аспандағы бұлттар жол көрсетті — ұмытылды

Жаңбыр қатты жауды... естілуі мүмкін — кешіріңіз

Сіздің ойларыңыз сізді бұзады

Жер іс-әрекеттеріңіздің зардабын тартады

Сіз кірген бұл ессіз крест жорығынан бас тартыңыз

Өзіңізге  тиесілі жерге оралыңыз

Оның оған деген сезімі уақыт өте өзгерді

Жер асты әлемінің әміршісі оның жүрегін жаулады

Сыбыс оның қайтып келмейтінін айтады

Ол қайтып келгісі келмейді

Жоқ — сіз айтқан сөздерге сенгім келмейді

Өтірік — Сіз менің жаралы жүрегімді соқыр ету үшін ғана өтірік айтасыз

Жоқ болмаймын

Мен сөздеріңізге алданбаймын

Сіз менің ойларымды улантпайсыз

Мен шындықты ойымда сақтаймын

Мені жан     Core                                                                                                                                                                                                                                                                     Мен Мені Жүргіземін

Аспанның Иесі, құдайлардың Әкесі

Нұр бас тартқан тағына қайта оралды

Оның аурасы тұман сияқты жоғалып, фигура пайда болды

Жел шабандозы