Степь - Пелагея

Только степь вздохнёт едва,

Как божею росой трава

Омоет ноги в стремени,

Очнутся реки времени.

Смотри, несётся конница,

Степная вольница

Полков суровых казаков

Из тьмы веков.

Ночь молит остановиться,

Месяц бреет скулы, лица,

Вьются над папахой чубы,

Хлещет ус, сверкают зубы.

Степь шальная войско мчит,

Ворон гибельный кричит.

Летит, рискуя головой,

Казак лихой!

Мать-отца рыдать оставим,

Навсегда постель заправим,

К сердцу - горсть земли родимой,

Да взасос - уста любимой.

С правдой-маткой под уздцы

Уезжали молодцы

Отведать желчь полынную,

Судьба фамильная...

И степь шальная войско мчит,

Ворон гибельный кричит.

Летит, рискуя головой,

Казак лихой!

Кони ржут, котёл бурлится,

Дым от трубочки клубится.

Каша, брага, песня, пляс,

И зыбко в предрассветный час.

Ой, казак, гуляй пока,

Дай поспать своим врагам,

Но в поле диком есаул

Опять зовёт в зарю…

И вновь несётся конница,

Степная вольница.

Летит, рискуя головой,

Казак лихой!

Как степь шальная войско мчит,

Ворон гибельный кричит.

Летит, рискуя головой,

Казак лихой,

Казак лихой!

Тек дала әрең тыныстайды,

Құдайдың шық шөпі сияқты

Үзеңгіде аяғыңызды жуыңыз,

Уақыт өзендері оянады.

Қараңдаршы, атты әскер асығып келеді

Дала еркіндері

Қатты казактардың полктары

Ғасырлардың қараңғылығынан.

Түн тоқтауды өтінеді

Ай бет сүйектерін, беттерді қырады,

Маңдайлары шляпаның үстіне оралады,

Қамшылаған мұрт, жарқыраған тіс.

Дала жынды әскері асығады,

Өлетін қарға жылайды.

Тәуекел етіп ұшып бара жатыр

Казактар!

Ата-ананы жылатуға қалдырайық,

Төсекті мәңгі жасаймыз

Жүрекке – бір уыс туған жер,

Иә, құмарлықпен - сүйікті адамның аузы.

Ақиқат құрсағында тізгіндеумен

Жарайсың

Жусанның өт дәмін тат,

Отбасы тағдыры...

Ал ессіз дала әскерді асығады,

Өлетін қарға жылайды.

Тәуекел етіп ұшып бара жатыр

Казактар!

Жылқылар киіседі, қазан қайнады,

Құбырдан шыққан түтін айналады.

Каша, Брага, ән, би,

Және таң алдында тұрақсыз.

О, казак, әзірше жүре бер,

Жауларыңыз ұйықтасын

Бірақ далада жабайы есауыл

Тағы да таң атқанша...

Және тағы да атты әскер асығады

Дала қасқыры.

Тәуекел етіп ұшып бара жатыр

Казактар!

Жынды даладай әскер асығады,

Өлетін қарға жылайды.

Тәуекел етіп ұшып бара жатыр

жалынды казак,

Казактар!