Soledad, Jujuy 1941 - Pedro Aznar

Cuando me vaya lejos, por caminos de piedra

Buscando de las cumbres la mejor claridad

Con un recuerdo antiguo y una esperanza nueva

Formaré las canciones para mi soledad…

Cuando me vaya lejos, por tierras arribeñas

Y me fatigue el áspero camino del breñal

En el viento que pasa y en la estrella que sueña

Aprenderé canciones para mi soledad…

Y si muero en las sendas, manos desconocidas

Humildemente juntas sus rezos dejarán…

Y algún arriero kolla, señor de lejanías

Cantará sus bagualas para mi soledad.

Мен кетсем, тас жолдармен

Ең жақсы айқындықты шыңдардан іздеу

Ескі естелік пен жаңа үмітпен

Мен өзімнің жалғыздығыма әндер шығарамын ...

Мен алысқа барсам, жоғарыдағы жерлер арқылы

Ал бұтаның өрескел жолы мені шаршатады

Өтетін желде, армандаған жұлдызда

Мен жалғыздығым үшін ән үйренемін ...

Ал соқпақтарда өлсем, белгісіз қолдар

Кішіпейілділікпен дұғаларыңыз кетеді ...

Ал кейбір колла қашыр, қашықтықтардың иесі

Ол менің жалғыздығыма арнап багуаласын жырлайды.