Círios - Padre Fábio de Melo

«Enquanto a corda avança e o corpo se cansa pra alma descansar

O povo de Belém se reúne nas ruas e vira mar por onde a Virgem Maria veleja em

seu altar de flores

É por isso que, na alma de todo paraense, a vida é sempre outubro…»

Virgem que veleja (Pe. Fábio de Melo, scj)

Meu filho, vês aquela claridade?

É a cidade na escuridão

O barco singra as águas

E pulsa feito um coração

Cheio de alegrias, bálsamo, bênção

O Círio de Nazaré tu verás

Serás menino

Algo para não esquecer

Pra colar no seu caminho

Feito o som de uma viola

Que te fez chorar baixinho

Quando vires a Senhora

Ficarás pequenininho

Diante do mistério que há

Nessa nossa vida humana

Vais crescer mais que orio-mar

Vais voar mais que as semanas

Vais sorrir pro revelado

Fruto da emoção na boca

De que tudo é amarrado

E o mundo é um, é oca

Menino, acorda e vem olhar

Que o sol não tarda em levantar

Vem ver Belém que começa a festejar

Outros outubros tu verás

E outubros guardam histórias

Ver o peso quando for a hora

«Арқан ілгерілеп, жан тынығу үшін дене шаршаған кезде

Бенем халқы көшеде жиналып, пәк қыз Мары теңіз жағасында орналасқан теңізге бет бұрады

сіздің гүл құрбандық үстеліңіз

Сондықтан, Парадан барлық жан    өмір қашан қазан           өмір  қазан болды...»

Желкен бойжеткен (Fr. Fábio de Melo, scj)

Балам, мына жарықты көріп тұрсың ба?

Бұл қараңғылықтағы қала

Қайық суда жүзеді

Жүрек сияқты соғады

Қуанышқа, бальзамға, батаға толы

Сіз көресіз Círio de Nazaré

ұл боласың

ұмытуға болмайтын нәрсе

Жолға қою үшін

Гитараның дыбысын шығарды

Бұл сізді ақырын жылатты

Сіз ханымды көргенде

кішкентай боласыз

Жұмбақ бар екенін ескере отырып

Біздің адам өмірімізде

Сіз теңізден де көп өсесіз

Сіз аптадан артық ұшасыз

Сіз ашылғанға күлесіз

Ауыздағы эмоцияның жемісі

Бәрі байланған

Ал дүние бір, ол қуыс

Бала, оянып, қарашы

Күннің шығуына көп уақыт кетпейді

Тойлай бастаған Белемді көріңіз

Басқа қазан айларында көресіз

Ал қазан оқиғаларын баяндайды

Уақыты келгенде салмақты қараңыз