Winter in Tomis - Ovid's Withering

Harsh lands lie before him

As he struggles to keep his wit

Malicious thoughts infecting-

Crippling the morale of his spirit

Shattered visions of the fallen begin to transpire.

An awful nostalgia consumes him

A crooked smile forms.

exalting the dead

So began the fall of a mastermind

Realizing as his mind falls to pieces

They are but catalysts — parts of a puzzle to a different plan

As the images surfaced, his virtue descends

Living amongst those barbarians

Though a fierce complication

Their tact was that of a wounded creature

And they were overrun

«I remain in exile

My bones grow weak like the sun

Descending into the trees

To end this daily affliction

As winter shows its pallid face

And the earth veiled with marbled frost

Forsaken — this gradual madness consumes my mind

Perdition in Tomis

Undead armies of Tomis

Commanded only by the presence of my absense

Brought to life by the death of myself

Risen to ease this torment

Sacrilege;

The second chance to formulate a reason

The relapse crucifixion forthwith to go into effect

Casting him away;

instead insuring their demise

I remain in exile

My bones grow weak like the sun

Descending into the trees

To end this daily affliction

As winter shows its pallid face

And the earth veiled with marbled frost

Forsaken — this gradual madness consumes my mind

Perdition in Tomis

Each day passing now I beg for some remorse

Desperately grasping at what I feel to be my last bit of life

But unlike the cycle of the attic

I feel as though there is no recourse

I’ve withered to nothing."

«Save me from drowning, and death will be a blessing.»

Hope for his designed tomb

«Rescue my weary spirit from annihilation

If one already lost may be un-lost»

Оның алдында қатал жерлер жатыр

Ол ойын ұстауға күресіп              ...

Зиянды ойлар жұқтырады

Оның рухының моральдық жағдайын бұзу

Құлағандар туралы қираған көріністер орын ала бастайды.

Жан түршігерлік сағыныш оны жейді

Қисық күлкі пайда болады.

өлгендерді мадақтау

Осылайша бір шебердің құлау  басталды

Оның санасы бөлшектерге құлап бара жатқанын түсіну

Олар, бірақ катализаторлар - жұмбақтың бөліктері басқа жоспарға

Суреттер пайда болған сайын оның қасиеті төмендейді

Сол варварлардың арасында өмір сүру

Ауыр асқыну болса да

Олардың әдептілігі    жаралы  жандылық            

Және олар басып қалды

«Мен қуғында қалдым

Сүйектерім күндей әлсірейді

Ағаштарға түсу

Бұл күнделікті азапты тоқтау үшін

Қыс мезгілі оның бозарған түрін көрсетеді

Ал жер бетін мраморлы аяз басып қалды

Тастаған — бұл бірте-бірте ессіздік менің ойымды жейді

Томистегі жойылу

Томистің өлмеген әскерлері

Менің болмауымның болуымен тек  бұйырылды

Өзімнің өліміммен тірілді

Бұл азапты жеңілдету үшін тірілді

Сакрилегия;

Себепті тұжырымдаудың екінші мүмкіндігі

Қайталанатын айқышқа шегелену әрекеті дереу күшіне енеді

Оны тастап кету;

орнына олардың өлімін сақтандыру

Мен қуғында қалдым

Сүйектерім күндей әлсірейді

Ағаштарға түсу

Бұл күнделікті азапты тоқтау үшін

Қыс мезгілі оның бозарған түрін көрсетеді

Ал жер бетін мраморлы аяз басып қалды

Тастаған — бұл бірте-бірте ессіздік менің ойымды жейді

Томистегі жойылу

Күн өткен сайын мен біраз өкінуін сұраймын

Менің өмірімнің соңғы бөлігі болатынын түсінемін

Бірақ шатырдың циклінен айырмашылығы

Ешқандай шара жоқ сияқты

Мен ештеңеге дейін қурап қалдым».

«Мені суға батып кетуден құтқарыңыз, сонда өлім   бақыт болады».

Оның жобаланған қабірі үшін үміт

«Менің шаршаған рухымды жойылудан құтқар

Егер жоғалған біреуі жоғалған болуы мүмкін»