Tierras De Tormento - Opera Magna

En estos parajes

Mil y una batallas tuvieron lugar

Un pueblo en tinieblas

Luchó con valor por librarse del yugo del mal

Y la tierra no aguantó tanto dolor

Morada de espectros

El mal triunfó encarnado en la desolación

Sólo un recuerdo

Perdura encendiendo la llama de su corazón

El hombre no respetó la ley

Y entre estas tierras fue

Condenado a perecer

Y todavía hoy

Se puede escuchar a la tierra llorar

Ante tanto dolor, la sangre le inundó

Las entrañas de la vida y el amor

Batallas y lances

Muerte y dolor acechaban en cada rincón

Ya no queda nada

Que sobre estas tristes tierras pueda ver el sol

El hombre no respetó la ley

Y entre estas tierras fue

Condenado a perecer

Y todavía hoy

Se puede escuchar a la tierra llorar

Ante tanto dolor, la sangre le inundó

Las entrañas de la vida y el amor

Y ya no crecen flores, sólo hay soledad

El cielo ha oscurecido, el sol nunca saldrá

Y no iluminará

Y el hombre no respetó la ley

Y entre estas tierras fue

Condenado a perecer

Llanto en la oscuridad

Una lágrima de dolor correrá

Y todavía hoy

Se puede escuchar a la tierra llorar

Ante tanto dolor, la sangre le inundó

Las entrañas de la vida y el amor

Y ya no crecen flores, sólo hay soledad

El cielo ha oscurecido, el sol nunca saldrá

Y no iluminará

Su corazón no iluminará

осы жерлерде

Мың бір шайқас болды

Қараңғылықтағы қала

Ол зұлымдық қамытынан құтылу үшін ерлікпен күресті

Ал жер соншалықты ауыртпалықты көтере алмады

Спектрлер мекені

Қаңырап қалған зұлымдық жеңді

Жай естелік

Жүрегінің отын жағуға шыдайды

Ер адам заңды сыйламады

Және бұл жерлер арасында болды

жойылуға мәжбүр

және әлі күнге дейін

Жердің жылағанын естисіз

Қатты азаппен бетпе-бет келген соң, оның қаны тасып кетті

Өмір мен махаббаттың сырлары

Шайқастар мен найзалар

Әр бұрышта өлім мен ауырсыну жасырылды

Ештеңе қалмады

Бұл қайғылы жерлерде мен күнді көре аламын

Ер адам заңды сыйламады

Және бұл жерлер арасында болды

жойылуға мәжбүр

және әлі күнге дейін

Жердің жылағанын естисіз

Қатты азаппен бетпе-бет келген соң, оның қаны тасып кетті

Өмір мен махаббаттың сырлары

Ал енді гүл өспейді, жалғыздық бар

Аспан қараңғыланды, күн ешқашан шықпайды

Және ол жанбайды

Ал ол кісі заңды сыйламаған

Және бұл жерлер арасында болды

жойылуға мәжбүр

қараңғыда жылау

Ауырсынудың көз жасы ағып кетеді

және әлі күнге дейін

Жердің жылағанын естисіз

Қатты азаппен бетпе-бет келген соң, оның қаны тасып кетті

Өмір мен махаббаттың сырлары

Ал енді гүл өспейді, жалғыздық бар

Аспан қараңғыланды, күн ешқашан шықпайды

Және ол жанбайды

Жүрегің жанбайды