El Pozo Y El Péndulo - Opera Magna

Desperté atrapado en el interior de un mundo de noche sin fin

Oigo el rumor que conjura mi perdición y un sólo lamento: mi propia voz

Cuando todo llegue a su fin y el frío congele el corazón

Ahora sólo he de intentar distinguir el bien del mal

Negros son el pozo y la luz

¿A qué temes tú?

Caminé.

Puse un pie en el infierno antes de encontrar un abismo

De eterna agonía

Sé que aquí mi destino tal vez sea morir

Cerca del final las fuerzas se van

Cuando todo llegue a su fin

Y el viento me vuelva a recordar

Que ahora sólo he de intentar

Distinguir el bien del mal

Y escapar de esta prisión de oscuridad

El dolor aprieta fuerte el corazón

Vuelvo a pensar si vale la pena luchar

Podrás sentir la muerte cerca de ti

En tu prisión de rabia y dolor

Cuando todo llegue a su fin

Y mi alma respire al comprender

Que ahora sólo he de intentar distinguir el bien del mal

Y escapar por siempre jamás

Dejando atrás esta oscuridad

Negros son el pozo y la luz

¿A qué temes tú?

Түксіз түн әлемінде қамалып ояндым

Менің тағдырымды елестететін қауесетті және жалғыз жоқтауды естимін: өз дауысым

Бәрі аяқталып, суық жүректі мұздатқанда

Енді тек жақсы мен бұрысты айыра білуім керек

Қара - құдық пен жарық

Сіз неден қорқасыз?

Мен серуендедім.

Мен тұңғиық таппай тұрып, тозаққа аяқ бастым

мәңгілік азаптан

Бұл жерде менің тағдырым өлетінін білемін

Соңында күштер кетеді

Бәрі біткен кезде

Ал жел мені тағы да еске түсіреді

Енді мен тек тырысуым керек

Жақсылық пен жамандықты ажырату

Осы қараңғылық түрмеден қашыңыз

Ауырсыну жүректі қысады

Күресуге тұрарлық па деп ойлаймын

Сіз өлімді өзіңізге жақын сезіне аласыз

Ашу мен азаптың түрмесінде

Бәрі біткен кезде

Ал түсінгенде жаным дем алады

Енді маған тек жақсылық пен жамандықты ажыратуға тырысу керек

Және мәңгілікке қашыңыз

Бұл қараңғылықты артта қалдыру

Қара - құдық пен жарық

Сіз неден қорқасыз?